Nauwelijks zichtbaar is de verandering. De beweging van de ontluikend bladeren onttrekt zich aan het oog.Toch wordt de wereld steeds groener en strekt zich langzaaam uit als een zachte waas tussen de ruwe boomstammen. Als de zon schijnt na het vallen van de regen geurt het naar lente en jong leven. De paden zijn nog vochtig. Aan de zijkant van het wandelpad heeft zich hier en daar een plasje gevormd waarin de regen is overgegaan. De altijd weer zich voltrekkende verandering van alles wat er is.
Soms snel, soms langzaam, een voortdurende beweging. Zo langzaam kan het gaan dat het alleen na verloop van tijd zichtbaar en merkbaar wordt. Maar vaak zijn we het voorstadium al lang vergeten en denkt het brein dat er geen verandering is. Of zijn we in het verleden blijven hangen in treurnis en herinnering over dat wat we vast willen houden. Dat wat nooit vast te houden is.
Toch is en was het allemaal altijd in potentie aanwezig. Het leven bevat alle megelijkheden due er zijn. Anders kan het niet tevoorschijn komen. Onzichtbaar en onmerkbaar voor het oog. Het is verborgen in de duur van de tijd die zich nog moet ontvouwen.
Het ondefinieerbare leven zelf dat altijd aanwezig is en altijd aanwezig zal blijven in verschillende vormen en gedaanten.
Mooi geschreven. Dat de verandering,potentie en eenheid ook in de natuur te zien is. Logisch,maar een mens zou het vergeten
BeantwoordenVerwijderenSalem en ik maakten net een wandeling, zijn idee. Gelukkig, want nu zag ik bloesem. Ik had het later verwacht. Ja, de verandering van winter na lente. De zachte waas groen en volop paardenbloemen en madeliefjes en ik zag zelfs pinksterbloemen. Genieten, he, Elly?
BeantwoordenVerwijderenIk zag gisteren de verschillen per regio. Het maakt uit of je dieper in het land woont dan richting kust. De wind is hier in NH blijkbaar toch wat schraler en dat heeft invloed op de natuur. In Zwolle was het allemaal al groener.
BeantwoordenVerwijderen