Het blijft spannend

 En toch vind ik dat het saai begint te worden. 

We zijn net weer terug ban de kringloop winkel. Er is daatste tijd heel erg veel opgeruimd en nog stees kom ik van alles tegen dat weg kan.  Waar ik een paar weken geleden nog over twijfelde gaat nu zonder pronlemen in de opruimimg.

Intussen schiet de verkoop van ons appartement niet erg hard pop. We hadden er meer van verwacht en hoe dat komt. Tja, zeg het maar. We zijn niet van plan erg veel langer te wachten en zullen op een gegeven moment stoppen met afwachten. Dan beslissen we als er werkelijk niets gaat gebeuren dat we ermee stoppen en blijven wonen waar we nu zijn. 

Zo langzamerhand gaan ook op dat terrein al weer nieuwe ideeën de ronde doen in ons creatieve denken. En er zijn alweer dingen die ik dan graag gedaan zou willen hebben. Dus nog even geduld en voor eind september moet het echt bekeken zijn. 

Het nadeel van zo z periode waarin ik niet weet wat er gaat gebeuren is dat ik er een beetje sloom van word. Zo langzamerhand hen ik nergens meer echt zin in.  Er staat veel beneden opgeslagen zodat de kamer een soort toonkamer blijft met niet al te veel pruttel/ En ja ik ben gewoon een pruttelaar die graag met spulletjes die ik mooi vind dingen verandert en weer nieuw leven in de brouwerij prober te blazen maar dat is er dus nu al meer dan 6 weken niet bij.  Misschien nog een maandje aankijken maar dan heb ik het wel gehad en stoppen we ermee. 

Het goede bericht is dat er toch weer een bezichtiging is gepland dus moeten we in ieder geval nog even aan de gang om alles wat er intussen toch weer teveel instaat  waar ik me mee vermaak weer op te ruimen.  

Iedereen zegt Ach je hebt er maar één  nodig dus wie weet.  

Een ander huisje?