Mijn grenzen

 Ik vind het lastig om goed mijn grenzen te bepalen. Soms ga ik eroverheen en geeft het onplezierige gevolgen terwijl ik op een ander moment meer aankan zonder er last van  te hebben. Dat is steeds onvoorspelbaar.  Soms wil mijn lijf al niet nog voor ik iets wil doen en voel  ik me uitgeput. Willen mijn benen niet meer. Meestal door uitstraling van buikpijn. 

Zou dat ook nog te maken kunnen hebben met wat je doet en in het bijzonder of je er wel of geen plezier in hebt.

Wanneer ik ergens tegenop zie heb ikveel minder energie en als ik er zin in heb kan ik meer aan en zijn de consequenties  niet zo groot.  Dan  wals ik ook weleens s over de pijn e  vermoeidheid heen maar daartoe zet ik mezelf steeds minder aan en heb nu het geduld gewoon mijn rust te nemen. Goed naar mijn lijf luisteren en me daarbij zo goed mogelijk aan te passen. Ik heb dan het geluk dat ik mijn lijf wel redelijk goed ken. De symptomen  en gevolgen van wat ik doe of bijvoorbeeld eet.  Maar ja soms ga ik toch weer net een tikkeltje te ver en moet ik het bezuren. 

Maar ik denk dat je ook over je grenzen kunt gaan om jezelf niet in verveling,  eenzaamheid, onvrede of onrust tegen te komen. Een soort weglopen voor jezelf.  Dat is over het algemeen de gang van zaken waardoor mensen over de eigen grenzen heen gaan. Over  grenzen gaan omdat ik anders lijd en mezelf tegenkom. Niet lekker in mijn vel zit dus maar weer aan de gang ga, eroverheen wals of denk dat als ik het niet doe ik iets zal missen of tekortkomen. 

Zo langzamerhand kom ik erachter dat ik wanneer ik in de rust van mijn midden ben en van daaruit ervaar en tevreden ben er niets is wat zo noodzakelijk is als dingen doen vanuit dat gevoel van rust en blijdschap die er gewoon is of ik nu wel of niet iets doe.  Daar leer ik mijn grenzen kennen  en leer ik vanuit rust en tevredenheid soms meer aan te kunnen dan door te handelen tegen wil en dank.

Mind over body en dan gewoon doorbuffelen . Ja dat is ook een manier maar voor mij alleen te doenvanuit vrede rust en vreugdevolle inzet .

 Dat als eerste  te leren cultiveren is  een uitzonderlijke mogelijkheid waar je je slechts bewust van hoeft te worden. Als ik onder gunstige omstandigheden leef is dat een grootse mogelijkheid  die nueuwe persoectieven schept en waardoor het hele leven in een ander daglicht kan komen te staan. En waar vind je betere omstandigheden dan in een land met vele mogelijkheden en geen oorlogen waar je voor moet vluchten..