Gelukkig., Ruimte

O wat ben ik gelukkig met google docs.

Ik zit te schrijven naar hartelust en kan het makkelijk coppieeren 

Goed, ik ga proberen te vertellen wat mij boeit en wat ik het liefste zou willen schilderen. Dat lukt me niet altijd en ik vind het ook leuk om huisje boompje beestje en landschappen te schilderen maar net als met schrijven wil ik ook graag delen wat me het meest bezighoud en waar ik me graag in verdiep

Dit is zoiets oneindige Ruimte.

Als er geen ruimte is, kan er helemaal niets zijn dus ruimte is fundamenteel. Ruimte is leeg van zichzelf, zoals een kopje leeg van koffie kan zijn. Oneindige Ruimte is leeg van huisje boompje beestje, van jou, van mij, leeg van dit, leeg van dat. In ruimte zit niet iets maar in ruimte zit alles wat er toevallig is.

 

Ik zette in die ruimte op mijn schildering verschillende kleuren maar dat is natuurlijk niet de ruimte op zich. In die ruimte is het toch wel vol met dit en dat en van alles maar het blijft leeg op en van zichzelf. Zelfs hele universa verblijven in oneindige Ruimte. Maar Ruimte doet niet meer dan er een plek, een verblijfplaats aan geven. Aan alle dingen die voorbijgaan. Ze komen en gaan zonder ophouden.

En hier zijn wij dan in mijn schilderij onder het dakje in die onmetelijke Ruimte en we proberen met z'n allen 10.000 dingen te produceren en er allerlei ideeën op los te laten en we scheppen met z'n allen onze kleine wereld. We verliezen de ruimte uit het oog. De ruimte waar we uit voortgekomen zijn in een eeuwig doorgaande beweging. We beperken ons onder ons kleine dakje en zeggen dit ben ik. 

Prima

Zo boven, zo beneden. Zegt Hermes Trismegistus. Om het behapbaarder en minder abstract te maken wordt er wel gezegd: we zijn gemaakt uit sterrenstof. Een mooi symbool voor oneindig veel meer mogelijkheden waar we meer vertrouwd mee zouden kunnen worden.

Zelf zijn we in micro ook die ruimte waar van alles in en uit gaat en waarin alles altijd doorlopend verandert. Ook daar verliezen we de ruimte die we zelf zijn uit het oog de ruimte die in wezen niet verschilt van die macro Ruimte.

Dat lijkt een grote sprong, maar die vind ik zo belangrijk. Want we staan in een eenheid relatie met die oneindige Ruimte die ook doorlopend in beweging is. (Panta rei). Net als wij met onze binnenruimte.

Want ons kleine huis isstaat ok nog eens aan alle kanten in verbinding met de macro Ruimte om ons heen en we hebben de keuze uit onze comfortzone te stappen waarin we ons zo beperkt hebben. Of de keus ons af te sluiten en binnen te blijven zitten zoals ik fysiek graag doe terwijl ik me open stel voor de enorme ruimte die ik zou kunnen zijn . 

Een heldere geest die niets te maken heeft met goed kunnen nadenken maar meer lijkt op een open mind heeft een grotere relatie met die oneindige Ruimte en is een mooi menselijk begin om uit te kunnen groeien tot een volledig mens met alle mogelijkheden die binnen ons bereik liggen .  

Daar is ie weer: Een volledig mens worden met alles erop en eraan. Een mens die alle mogelijkheden durft te benutten.

  Alle mensen. Pfffff is het zo beter? Maar het zit nog niet soepeltjes in mijn systeem. Maar oefening baart kunst. Zo is het met alles he.