krisjnamurti over Leegte

Kennis is vernietigend voor ontdekking.  Kennis is altijd in de tijd, in het verleden;  het kan nooit vrijheid brengen.  Maar kennis is nodig om te handelen, te denken en zonder actie is bestaan ​​niet mogelijk.  Maar hoe wijs, rechtvaardig en nobel ook, de deur naar de waarheid zal niet worden geopend.  Er is geen weg naar waarheid;  het kan niet worden gekocht door enige actie of door enige verfijning van het denken.  Deugd is slechts orde in een ongeordende wereld en er moet deugd zijn, een beweging van niet-conflict.  Maar geen van deze zal de deur openen naar die onmetelijkheid.  De totaliteit van het bewustzijn moet zichzelf ontdoen van al haar kennis, actie en deugd;  zich niet legen voor een doel, om te winnen, te realiseren, te worden.  Het moet leeg blijven, maar functioneert in de alledaagse wereld van denken en doen.  Uit deze leegte moeten gedachte en actie komen.  Maar deze leegte zal de deur niet openen.  Er mag geen deur zijn en ook geen poging om te bereiken.  Er mag geen middelpunt zijn in deze leegte, want deze leegte heeft geen maat;  het is het centrum dat meet, weegt, berekent.  Deze leegte gaat tijd en ruimte te boven;  het gaat voorbij denken en voelen.

 Het komt zo stil, onopvallend, als liefde;  het heeft geen begin en einde.  Het is onveranderlijk en onmeetbaar.

Het komt zo stil, onopvallend, als liefde;  het heeft geen begin en einde.  Het is onveranderlijk en onmeetbaar.

Uit: Krisjnamurti's Notebook. Blz 86