Wegwassen door opletten

 Dat is de diepste zin van meditatie:

dat het uit zichzelf gebeurt,

en niet iets is wat jij je voorneemt of als doel stelt.

Als je je iets als doel stelt -

wat het ook is, het mag nog zo mooi zijn -

is het dood,

is het statisch,

het kan niet meer veranderen.

Je moet steeds zorgen dat je ontdekt.

Dat kan alleen maar door te doen,

en je geen gedachten te maken waar je uitkomt.

Dat is voor ons misschien het allermoeilijkst;

dat je elke gedachte erover voorgoed wegzet.

Je weet niet waar je uitkomt!

Mijn ervaring is niet gelijk aan die van een ander.

Uiteindelijk heb je alleen iets aan je eigen ervaring,

hoe betrekkelijk die ook is.

Ik weet heel goed:

onze ervaringen zijn geconditioneerd

door onze opvoeding,

door alles wat je doorloopt

als je geboren wordt, opgevoed wordt en leeft.

Maar dat is de enige basis die je hebt,

dus daar werk je mee.

Als je blijft opletten,

blijft ervaren wat er aldoor in je gebeurt,

dan wordt dat vanzelf weggewassen -

helemaal niet ingewikkeld, het gebeurt!

Maarten Houtman  

Tao-zen

Je moet het gewoon doen om te weten wat het is. En ik lees hier en daar dat meer mensen ermee bezig zijn met bewustwording over hoe het in mezelf functioneert.

Bovenstaande tekst vind ik zo mooi dat het bijna een zonde is om er meer over te zeggen. Ik kan niet meer dan mijn eigen ervaring ermee delen.

Mijn ervaring ermee is dat op basis van wat ik aan gewoonten, denken en allerlei andere zaken heb opgebouwd in mijzelf die  tot onrust kunen worden, ik tot rust kan komen. Op het moment dat ik ze opmerk kan ik ook ervaren dat het tijdelijke dingen zijn die iedere keer weer voorbijgaan en de voorbijgaande aard van alle verschijnselen kunnen me in de rust van aanwezig zijn in het hier en nu zonder bijkomende invullingen of gedachten terug brengen omdat ze ook vanuit diezelfde rust en ruimte naar boven zijn gekomen, kunnen ze er ook weer in verdwijnen  Dan wordt alles weggewassen. Daar hoef ik niets voor te doen. Alleen maar opletten en zien wat er gebeurd. Dat is leven, dat is beweging dat is zien wat er uit de stilte oppopt aan invullingen en gedachten die ook weer de mogelijkheid hebben te verdwijnen terwijl ik in het hier en nu zonder meer aanwezig ben.

Totdat ik op een bepaald moment weer ontdek dat ik er weer  middenin zit en denk dat het vastgezet is. Gekristaliseerd. Maar dat is niet zo had ik eerder al ontdekt dus let ik weer op en ga terug naar het hier en nu zonder invullingen om alles weg te wassen in rust en mijn eigen midden. Het is  een voortdurend terugkerende cirkel waarbinnen ik telkens weer door opmerkzaamheid in een middelpunt van rust kan komen. Omdat altijd alles weer voorbijgaat. 

Ik ben zo blij met zulke teksten die me  weer bij mezelf terugroepen en vertellen dat ik in alle rust in beweging kan komen. En laten zien wat leven inhoud. Dat het niet iets vaststaands en onveranderlijks is maar dat alle mogelijkheden in me zelf aanwezig zijn.

En dan is er koffie. O ja en verder lezen.