zaterdag 26 april 2025

Wat een dag !





 Het leven kent drie basis principes.

Aantrekking 

Afstotingen 

Neutraliteit.

We hebben ze alle drie nodig. De ene keer zal het ene en de andere keer zal het andere meer op de voorgrond treden. Afhankelijk van oorzaken en omstandigheden.


Leven is de kunst van het inzicht te kunnen  zien wat er in mezelf gebeurd en of ik aan de willekeur en  de emotie die het oproept   wil beantwoorden of niet.

 Ik kan leren zien welke reacties ze in mijn leven oproepen en een keus maken me erin mee telaten slepen maar ik kan ze ook bewust afwijzen en in mijn eigen midden blijven. 

Met heel veel geduld is dat groetendeels  te leren is mijn ervaring

 

Een abstract grenzeloos tussendoortje


 

zaterdag 19 april 2025

1950


 Ik zat in de eerste klas en leerde woordjes.  Mijn moeder maakte  een nieuw jurkje dat ik voor  de pasen moest passen. Dat was heel naar want die spelden konden zo gemeen prikken als er iets mis ging. Maar meestal ging het wel goed.


Ik spelde de woorden die op de oude trapnaaimachine stonden. Mijn vader had hem met een deurbelknop op de trapper, een stofzuiger motor  en aandrijfwiel omgebouwd tot een heuse elektrische naaimachine. En ik spelde


N a u man.

donderdag 17 april 2025

Dat gaat ver!

Maar ik denk dat het zo waar is .

Liefdevolle vriendelijkheid kan de wereld redden. Maar wat is dat?

Ik ben lang niet altijd  liefdevol. Nog steeds probeer ik alles  en iedereen die me niet bevalt uit mijn leven  te verwijderen.  Ook al weet mijn verstand dat het niet nodig lis omdat alles er is zoals het is.  En er  mag zijn.

En er is ruimte genoeg zodat  ik er dus ook mag zijn zoals ik ben met alles erop en eraan. 

Midden in het leven staan in alle rust in  die spagaat . Totaal aanwezig. 



"Bearing the unbearable is the deepest root 

of compassion in the world. 

When you bear what you think you cannot bear, who you think you are dies. 

You become compassion. 

You don't have compassion - 

you are compassion. 

True compassion goes beyond empathy 

to being with the experience of another. 

You become an instrument of compassion." 

~Ram Dass




zaterdag 12 april 2025

Dieper wortelen

 En dan plotseling is het er weer.


De zin om een blogje te schrijven. Niet omdat ik dan plotseling een onderwerp heb om over te schrijven, nee gewoon omdat ik wil schrijven. Zo gaat dat met alles in mijn leven. Ik geloof niet dat ik me nu nuog echt gedwongen voel om met regel iets te doen waar ik geen zin in heb. Maar er zijn wel dingen waar ik een soort regelmaat in heb en ook graag doe. Soms zijn het zulke gewenningen dat ik ze plezierig ben gaan vinden. dan doe ik ze min of meer vanzelfsprekend. Maar andere vanzelfsprekende dingen die ik eigenlijk niet wil, daar heb ik geleerd opmerkzaam op te zijn en doe ze niet als er geen noodzaak is. En dan valt het me weer op dat die noodzakelijkheid iets is wat meestal slechts tussen mijn eigen beide oren zit. En precies daar worden de meeste problemen geboren. 


Ik vraag me altijd van alles af. en dan komen de antwoorden soms vanzelfsprekend maar ook over al die antwoorden vraag ik me dan weer a:: Is dat werkelijk zo of zit het toch nog anders in elkaar. Nee daar word ik niet moe van maar ik vind het buitengewoon boeiend om zo ontdekkingen te doen.


Ook omdat ik gemerkt heb dat heel veel mensen dat niet doen en zich vaak niet kennen, Het is zo boeiend om te zien hoe we als mens in elkaar steken en nauwelijks door hebben hoe het leven in elkaar steekt en functioneert. Hoe we onszelf en ik durf te zeggen zelfs de hele wereld beinvloeden met ons oppervlakkig denken. 


Er zijn zoveel bewegingen in het functioneren van ons leven waardoor ons leven wordt beïnvloed en dat zien we normaal gesproken niet eens. Pas als ik me iets af ga vragen worden sommige dingen wat duidelijker en het grappige is dat ik dat opmerk dat het niet alleen bij mij maar bij alle mensen zo functioneert en de meeste problemen voortkomen uit de automatische piloot van het doen, het laten en het denken dat we als normaal zien mo dat soms helemaal niet zo normaal is maar op die manier hebben we het ons eigen gemaakt Alle gewoonten houd je zo instant. en het is lastig daar verandering in aan te brengen als je gaat inzien dat verandering noodzakelijk is en het dus ook zou willen veranderen.


Niet dat gewoonten niet goed zouden zijn. Inteegendae. Maar slechte gewoonten kunnen ook veranderd worden in goede gewoonten en dan kunnen ze heel behulpzaam zijn maar het feit dat we ons er niet bewust van worden dat ze er zijn en dat het niet meer en niet minder is dan een soort gewonotedenken die we als normaal ervaren. Dat kan maken dat er onoverkomelijke problemen omtstaan. 


Zie is er plots toch weer een blogje uitgerold op deze super warme lentedag. Ik geniet op een of andere manier wel van het opwarmen van de aarde maar het is natuurlijk niet zo mooi en ik heb geen idee wat de uiteindelijke consequenties zullen zijn.  


En dan hebben we ook nog eens al die wereld gebeurtenissen die voor onrust zorgen om nog maar te zwijgen over dood en ellende.. Oorlogen fysiek en in de handel. Het lijkt alsof de wereld op zijn kop staat. Ik probeer het bij te houden in het nieuws want ook dat vind ik ook erg on boeiend in de hoop dat het niet al te veel zorgen voor iedereen met zich mee zal brengen. Want het is natuurlijk voor velen weergaloos verschrikkelijk, 


En hier tussen al die uitersten zit ik dan mijn blogje te tikken…


En toch draait de wereld door en trekken de bomen zich er niets van aan en doen hun uiterste best ook droogte te doorstaan. Ze boren hun wortels nog dieper in de grond om het levenswater te putten. en geven uiteindelijk al hun groene blaadjes weer waardoor we in hun schaduw kunnen uitrusten en bijkomen van alle muizenissen in ons hoofd. 


Maak er een mooie warme dag van.






zondag 6 april 2025

Het komt goed

 Ik denk dat ik een beetje last heb van het mooie weer. Niet dat het erg is hoor maar er komt niet veel van een blogje schrijven. Dan zijn er weer zoveel andere dingen die me bezig houden. We gaan regelmatig naar buiten en genieten van wandelingetjes door het park, gaan naar het Depot of het Arboretum in Wageningen. Lopen een rondje in de dierentuin en de lente is nog maar net begonnen . Hopelijk een mooie zomer voor de boeg. 


Maar als het echt te warm wordt is het ook vaak fijner om in huis te blijven. Dus nu profiteren we er even van. 


We liepen een paar dagen geleden ide heuvel op waar de auto geparkeerd stond naar de dierentuin en er kwam zo'n mooi jong superslanke jonge vrouw ons tegemoet met haar man en een klein meisje dat zo helemaal haar eigen ding liep te doen. Plotseling overviel me een gevoel van grote verwondering. Hoe is het mogelijk dat twee levende 'objecten' met een enorme hoeveelheid mogelijkheden in ieder persoonlijk aanwezig, in staat zijn een soort afspiegeling van zichzelf op de wereld te zetten dat zo piepklein en zo kompleet9 is en dat het dan weer volkomen nieuwe mogelijkheden in zich heeft. Een tenger klein evenbeeld van twee mensen waar niets aan lijkt te ontbreken.  

Wat is de wereld toch wonderschoon met alle mogelijkheden en alle schoonheid die aanwezig is waar we veel te vaak langsheen lopen zonder het op te merken. 


Er is zoveel moois dat we het nauwelijks nog opmerken en ons vaak vastgenageld voelen aan alles wat niet gaat zoals we het zelf zouden willen en ook aan alle ellende die dat teweeg brengt. 


Juist deze lente periode is als vanzelfsprekend geschikt om meer rond te kijken naar het wonderbaarlijke van het hele leven en de wereld waarop we leven die altijd weer een weg vindt om tot bloei te komen al is het niet allemaal alleen l ten gunste van mijzelf maar het komt goed. Want de wereld draait niet alleen om mij.