Zo aandachtig mogelijk

 Bemoei je niet al te zeer met de fouten van anderen, wat ze doen en wat ze niet doen.

Wat je zelf doet, wat je zelf achterwege laat- dat moet je in de gaten houden.

Dhammapada 50

Ach het is eigenlijk zo vanzelfsprekend, die woorden van de Boeddha maar juist daardoor zo weinig opvallend wanneer je er toch weer 'intrapt' en je bezighoudt met het gedrag van anderen. Je hoeft nog niet eens een oordeel uit te spreken, maar heel diep van binnen ontstaat er toch al zoiets van voor of afkeur.

Als ik er echt op ga letten dan merk ik dat- ondanks het feit dat zulke eenvoudige waarheden mij wel bekend zijn- ik af en toe onder bepaalde de omstandigheden die me raken, me toch laat verleiden tot inwendige kritiek op het handelen van anderen terwijl ik weet dat ik dat niet wil laten gebeuren. Heb jij dat nou ook, gewoon van binnen die neiging om te kritiseren? Om nog maar te zwijgen over wat er naar buiten nkomt. 

Ik kan niet meer doen dan mijn eigen manier van handelen onderbouwen zodat ik het duidelijk krijg voor mezelf waarom en waarvoir ik doe wat ik doe en hoef me niet bezig te houden met iets van anderen waarvan ik denk dat ik dat zelf heel anders had zullen doen. Wat een vreemde overwegingen houden we er soms toch op na. Iedereen heeft toch een eigen leven en dat zal iedereen op zijn eigen manier vorm moeten geven. 

En dan kom ik weer tot de conclusie: Ik moet erop letten en het in de gaten krijgen want het gebeurd al voor ik het weet of er erg in heb. Als ik er goed op let dan komt er heel langzamerhand een moment dat ik het vóór kan zijn net zoals ik dat in sommige andere gewoontepatronen heb leren herkennen, zoals bij boosheid en andere reactie patronen. Dan zie ik het aankomen en kan ik het stoppen weer terugkomen bij wat en wie ik zelf ben . Als het me dan gebeurd dat ik het vóór ben dan ontstaat er blijdschap en dat is een goed teken.


Ik heb het hier  over   duidelijkheid scheppen voor mezelf. Hoe ga ik om in relatie met de ander,  over bewustwording van mijn handel en wandel en ik heb het niet over  me in allerlei bochten wringen om maar een goed mens te zijn en iedereen naar de mond te praten. Natuurlijk mag ik mijn eigen leven leiden en hoef ik het niet met anderen eens te zijn. Daar heb ik het niet over, dat is nergens goed voor. Het is puur een kwestie van leren opmerkzaam te zijn.

Is  dat bewustwording?

* 
En zo fiets ik rustig zo aandachtig mogelijk het leven door.