Er doorheen buffelen

 Een beetje besluiteloos zit ik achter het toetsenbordje. Veel puf heb ik eigenlijk niet. Maar dat staat op alle fronten op een heel laag pitje.  Ik voel me een beetje uitgeblust. 

Ik kan niet zeggen dat ik dat erg vind. Ik vind het wel goed zo.   Het lijf wil gewoon niet en ik pas me erbij aan.  Geen behoefte ertregen te vechten of om door de vermoeidheid heen te buffelen. Het is heel vreemd om op te merken hoe weinig zin ik ook heb om iets te doen wat ik altijd wel leuk,  vond.  Dat enthousiasme zit er niet meer zo in. Soms is zelfs lezen te vermoeiend.  Maar ik ervaar het niet als kommer en kwel. Het is wat het is en ik wacht het af. 

We gaan weer richting langere dagen en misschien een beetje meer zon dat kan ook een omslag teweeg brengen. en verder gewoon op mijn gezonheid letten en ook op wat mijn lijf vraagt. Soms is dat meer water en soms ook wat meer suiker een lepeltje honing als ik me beverig voel wantdsuikers eet ik veel minder dan vroeger nu ik weet dat mijn suikerwaarden te hoog kunnen wworden.Misschien hoort het ook allemaal bij de leeftijd en is dit wat het is. Oud zijn. Ik heb het natuurlijk ook nog te stellen met slechte darmen waavan ik weet dat die last ook zwaar drukt op mijn energie en nog maar één nier.  De een is nou eenmaal langer fit dan de ander. En miosschien, als ik zo om me eehn kijk leven er ook veel ouderen op een enorme wilskracht om er zoals ik al zei' erdoorheen te buffelen' . Tja, ik dus niet. 

Het laatste weekend van het jaar. Wat zal volgendjaar ons weer brengen. Wat het ook is we zullen ermee om moeten leren gaan. We kunnen hopen wat we willen maar dat zet geen zoden aan de dijk. Het enige wat helpt is er actief iets aan doen als je het wilt of ermee om leren gaan  en ook dat is soms weer net even iets anders dan alleen maar accepteren. 

Ook dat speelt een rtol bij het ouder worden. Wat hierboven over mijn vermoeidheid staat is echt niet alleen maar acceptatie maar ook bewust een weg leren vinden om er op een manier mee om te gaan zoals dat mij en niet alleen mij maar ook mijn omgeving het beste past en dat is zeker niet klakkeloos accepteren.  En bij dat proces wat zo eenvoudig lijkt en het niet is heb ik dan toch heel veel aan de boeken die ik lees en de zoom lessen die ik krijg.  En terwijl ik dit tik voel ik de energie al weer een beetje opborrelen.

Wat is het toch heerlijk bog steeds te kunnen lezen met alle digitale hulpmiddelen.  Ja ook motivatie is iets wat je in jezelf op kunt roepen door blij te worden over wat nog wel mogelijk is. Zo werkt dat. 

Nog even nagenieten van een Madonna.

Deze fotografeerde ik in Avila.

tijdens een vakantie

De stad van Teresa van Avila

Over en van wie ik boeken las.

Zoals de innerlijke burcht,