Grlukkig willen we allemaal zijn en wat zou het heerlijk zijn als we dat allemaal ook doorlopend waren. Maar hoe is dat dan en is dat mogelijk?
Ik denk het wel maar ik denk dat we een verkeerd idee hebben over geluk. We jagen iets na dat niet bestaat. Het is de (vreemde) manier waarop wij ernaar kijken die maakt dat we naar iets streven , iets willen bereiken dat geen bestaansrecht heeft als op zichzelf staand. Het bestaat hniet, omdat het leven bestaat uit tegenstellingen. Dualiteit zoals je wilt. We kijken ernaar vanuit een dualistisch perspecrtief en willen het ene van het geheel wel en de andere helft willen we niet en begrijpen niet dat we met het kind het badwater weggooien. Over dat laatste zou nog heel wat meer te schrijven zijn maar hier laat ik het even bij.
Zonder oost is er geen west zonder voor is er geen achter en zonder dood is er geen leven mogeeljk.
Ik ga beginnen het polariteit te noemen en haal de strijd van dualiteit eruit. Natuurlijk is dat theorethisch maar ik moet ergens beginnen.. Als ik dat woord regelmatig voorbij zie komen in mijn hoofd wanneer ik niet lekker in mijn vel steek en in alle sndere tegenstellingen van het leven die er op mijn pad komen leer ik er langzamerhand op een andere manier tegenaan kijken. Als ik er tenminste even naar durf te kijken zonder er voor weg te lopen en compensatie gedrag ga vertonen. Ik kijk er even naar zonder over mijn grenzen te gaan maar even houd ik dat wel vol. Heel langzamerhand leer ik er anders naar kijken er anders mee omgaan.
Evenals met mijn slechte oge. doordat ze heel langzaam achteruitgaan leer ik andere gewoonten aan en ermee omgaan op een heel nieuwe en andere manier.. Dat is niet eenvoudig maar het werkt wel. Het geeft de mogelijkheid de gelukkige dingen in de handycap te leren kennen.
Alles mag er zijn alles moet er soms zijn. Ze zijn een onlosmakeleijk deel van het geheel. Sommige dingen zijn onontkoomnbaar en daar waar ik w\WEL een keus heb wil i hem zo maken dat ik en anderen er het meeste profijt van hebben en als dat niet mogelijk is wil ik de keus zo bepalen dat het de minste schade veroorzaakt, voor zo ver ik me daar bewust van ben voor mijn omgeving en mezelf.
TIIJD
Deuren wijd open.
'binnenbuiten'
'zonschaduw'
een geheel
'warmtekoude'
horen samen
Ervaringen
in de de loop van tijd
waarin ik leef
de pickup
weer in werking
speelt nu
luisteren naar
zeventiende
eeuwse sonates
in de eenentwintigste eeuw
Zacht fluistert de boom
In een luisterend oor
voorbij
De tijd
EvD
Ik wens iedereen een gezonde kijk op de polariteit van het eigen leven en de omstandigheden toe. Stabiliteit en vrede om een gelukmakende weg te kunnen bewandelen.
Zonder donker geen licht
Hier in Zeeland zegt men "de beste wensen". Hoorde ik op mijn wandeling een paar keer roepen. Voor mij minder beladen dan dat "gelukkig"uit de traditionele wens.
BeantwoordenVerwijderenDat wil ik onthouden Anoniem. Eigenlijk zo simpel en goed he
Verwijderenregelmatig reageer in anoniem ,zonder het door te hebben. Izerina
VerwijderenJa Zeeland. Dat kan gewoon niet missen he ✨️
VerwijderenHele mooie regels die je schreef. Kwam gezellig even buurten om je ook wat wensen te geven voor dit nieuwe jaar, wat je kan lezen op mijn log. Het is wat ik persoonlijk wenst maar denk dat andere er hetzelfde over zullen denken. Nodig je uit om ook even op visite te komen. Voor nu een gezellig en liefdevol Nieuwjaar 2024 gewenst.
BeantwoordenVerwijderenOk dan: de beste wensen!
BeantwoordenVerwijderenIk kies al jaren op mijn kerst- en nieuwjaarskaarten voor de neutrale tekst 'De Beste Wensen'. Die kun je gebruiken als de ontvanger gezond is maar ook als het minder goed gaat.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie bespiegelingen.
BeantwoordenVerwijderenNet als veel reageerders voor mij, werd er in mijn dorp ook 'de beste wensen' uitgesproken. Het is neutraal en inderdaad voor iedereen toepasbaar. Maar ik weet ook nog dat ik het vroeger erg nietszeggend vond. Vooral als je het halve dorp de beste wensen had toegewenst.
Een heel gezondzond en liefdevol jaar gewenst met weer mooie overpeinzingen.