Zoveel dingen die er regelmatig naar boven komen waar ik over zou willen schrijven maar als ik dan eenmaal achter het toetsenbordje zit is het even verdwenen.
Dat gebeurde bijvoorbeeld als ik gegin met mijn memeditatie oefeningen te doen. Dan komen er allerlei dingen naar boven waarvoor de meditatie niet is bedoeld want het ligt er maar net aan wat voor soort meditatie ik wil doen. Er ziin verschillende soorten . Maar dan zou ik dus willen schtijven over dat wat het mediteren met me doet en hoeveel vreuugde ik daaraan beleef. Dat zijn dan de emoties over de meditatie maar niet de meditatie op zich want die hebben ervoor gezorgd dat ik er uiteindelijk ook nog eens blij van kan worden. Nu heb ik dan ook de rust om die emoties te laten zakken en me te focussen op wat ik werkelijk wilde doen. en ik vlieg niet overeind om eerst toch maar weer te schrijven omdat ik denk dat ik het anders zal vergeten.. Eb dat , heb ik geleerd, is niet waar. Daarmee houd ik mijzelf voor de gek en ren achter mijn emoties en brein aan.
En hoe zou ik daar dan nu terwijl ik schrijf en klaar met de beoefeningen doe, hoe zou ik daar dan over kunnen schrijven?
Dat is dus het lastige.
Waarschijnlijk ook helemaal niet interessant voor een nblogje en toch wul ik er graag over schrijven.
Die oefeningen doe ik dus nadat ik er tijdens retraites lessen over heb gehad en dat zijn lessen die nooit afgelopen zijn waarmee je door het doen van de meditaties steeds weer geconcentreerd bezig bent en zo de herinnering vastlegt. Daardoor is het mogelijk om mijn leven af te leren stemmen op kwaliteiten die ik graag zou willen verwezenlijken en is het makkelijker ze als het ware in het opslag geheugen te bewaren waardoor ze makkelijker omhoog komen zonder al te veel inspanning en me als het ware mij eigen worden.
Zo ben ik dus heel wat angsteen kwijtgeraakt en ervaar ik veel meer rust en vrede in mijzelf. En dat is een groot goed. Toch niet zo vreemd als ik dat zo goed kan zien en ervaren dat ik er blij van wordt.
Misschien is het veel minder ingewikkeld dan erover nadenken ,bedenk ik terwijl ik het opschrijf.
Sommige mensen hebben van nature meer rust en vrede in zichzelf dan gemidderld maar hebben misschien we landere dingen die ze anders zouden willen . Ik heb het in ieder geval moeten leren en daar is best wel wat discipline en doorzettingsvermogen voor nodig. Maar daar pluk ik ook de vruchten van. Dat is duidelijk voor mij. Een van mijn medestudenten zegt altijd 'en zo hopen we dan iets meer mee te kunnen werken aan een betere wereld.'
Ja denki k dan met Krisjnamurti die zegt
De wereld ben je zelf
Is dat niet een mooi uitgangs- en beginpunt? Werken aan kwaliteiten in mezelf en er op die manier in eerste instantie zelf profijt van te hebben, en er dan voor de wereld te kunnen zijn.
Dat ik die mogelijkheid heb mogen vinden daar ben ik de Boeddha, mijn leraar Geleg Rimpoche en Jewel Heart dankbaar voor.
Die rust en vrede straalt uit je blogje
BeantwoordenVerwijderen