Inspiratie

 Dat is leuk. Nicole reageerde op mijn vorig blogje en zei dat inspiratie in haar ervaring wel degelijk uit de hemel komt vallen ‘MAAR’ zegt ze, je moet er de ruimte voor maken.

 Hoe interessant. Een mooie aanvulling Nicole en misschien wat minder kort door de bocht dan wat ik schreef op mijn vorig blogje.. Wel is het zo dat als ik bezig blijf met alle gewone dagelijkse dingen en me niet oriënteer, concentreer en de rust ervaar voor  het scheppen van iets nieuws, er geen ruimte in mij is om er iets, wat dan ook,  in te laten vallen in die ruimte die ik ben.. Dus ja, inderdaad dat is de eerste voorwaarde. Ik heb het nodig om die open lege ruimte te creëren die nodig is om met iets nieuws aan de gang te gaan. En dan is de volgende stap dat er hopelijk iets oppopt uit dat wat jij de hemel zou willen noemen. 

Eerlijk gezegd gebeurt mij dat niet altijd. Het zou mogelijk kunnen zijn. Meestal is mijn referentiekader gewoon iets dat ik zie of zag of me herinner en misschien ook vermengt met emoties en gevoelens over mooi of indrukwekkend. Iets dat ik hoop te kunnen benaderen met mijn werk. Soms is het ook wel spontaner. Dan staar ik naar een wit vlak en zie plots al wat er moet gebeuren nog voor ik er een kleur of streep op heb gezet terwijl ik in een sport flow het een na het andere vorm en kleur geef. Maar valt dat uit de hemel?? Dan zou ik eerst een definitie van een hemel hebben. Wat betekent hemel voor mij en dat zal voor iedereen anders zijn.

Inspiratie is voor mij meer gebaseerd op ervaring en en iets dat ik geleerd heb geïnspireerd door herinnering en dagelijkse dingen of emoties en gevoel, want ook dat is inspiratie. Dat is voor mij niet iets hemels. Het houd me meer met de voetjes op de grond.

Wat uit de hemel komt heeft geen vorm. 

Er wordt door de mens wel vorm en naam aan gegeven (dat misschien niet altijd de lading dekt) in kerkelijke kunst bijvoorbeeld en andere activiteiten.

 

Wat voor ons (mij) uit de hemel lijkt te komen, komt meestal uit de astrale wereld, noem het de wereld van de menselijke ideeën, emoties, gevoelens en nog veel meer. Dingen die zo maar op poppen en tot een werkelijkheid voor onszelf worden gemaakt. Het is een wereld die nauw met onze dagelijkse werkelijkheid verbonden is. In dromen goed te ervaren. Dingen waar onze hersenen niet direct bewust op gericht zijn. Heel mooi dat we dat kunnen gebruiken, maar het is de wereld die door en in mij zelf in herinneringen en verwerkingsprocessen leeft en door ieder voor zich vorm krijgt in het dagelijks leven met al de eigen invullingen. 

Voor mij heeft dat niet zoveel met hemel te maken. Maar veel meer met mijn wil en hoe ik met mezelf en anderen leef en omga. Over die astrale of ideeënwereld zijn vele misverstanden omdat het makkelijk wordt verward met het overstijgende Grote Goed.

Zo ziet mijn wereld eruit. Van daaruit leef ik, schilder en teken ik op basis van mijn aangeleerde vermogens, inzichten en (on)mogelijkheden. Zo blij dat ik in relatieve rust dit soort dingen kan doen onder gunstige omstandigheden. Hoe ik soms opgetild lijk te worden en weet dat het goed is. Dat is op andere delen van de wereld onmogelijk.

Stedelijk landschap