Tijd van leven

En dan krijg ik een antwoord op mijn maailtje van mijn palliatieve  achtenzestig jarige vriendin.

Zo n  bruisend en zo'n levendig verslag over 2 dagen Parijs en wat ze nog allemaal hoopt te doen ook al is het op een lager pitje. Geen chemotherapie  wil ze maar kwaliteit van leven.  De tijd zal leren of er nog iets  verandert aan haar voornemen.

Over alles wat ze vol goede moed wil regelen voor haar vertrek of dood. Het is maar net hoe je het noemt schrijft ze. Wat heb ik respect voor haar visie en kracht die ze over brengt.  Ik hoop dat ze dat heel lang en misschien wel eindeloos kan behouden tot over haar vertrek heen. En hopelijk krijgt ze nog een mooie lange tijd hier.

Ik moest het even kwijt op papier en zette mijn emotie om in kleur.  Waarschijnlijk  komen er nog wel wat veranderingen.