Het leeft zo diep in mij
Onzichtbaar en verborgen
Dat waarop men huizen bouwt
Het leeft zo diep in mij
onuitgesproken woorden
Zacht kabbelend in het duister
Even raakt het de bovenkant
Als het zich wil ontplooien
Verlangend naar wat tastbaar is
Vanuit basaal niet weten
Zoekt woorden ontoereikend
Het vormt zich tot een werkelijkheid
Overspoelt en geeft nieuwe leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten