Wat ben ik toch een onregelmatige schrijver.
Soms kom ik er nauwelijks aan toe en een andere keer zou ik wel drie blogjes op een dag willen schrijven. . Natuurlijk zou ik dat ook gewoon kunnen doen en ze onder verschillende labels plaatsen. Al schrijvend denk ik nu; dat is nog niet zo'n gek idee. De labels staan in de kantlijn. En misschien zou ik dan korte dagboekjes hier bij kunnen houden. Lijkt me ook wel weer leuk om te doen.
In het weekend ben ik de hele dag bezig geweest met het volgen van de workshop op zoom ondanks de blaasontsteking ging dat goed. Maar maandag was een crime met veel pijn waar zelfs de paracetamol niet tegen opgewassen was. Gelukkig kreeg ik ‘s ,middags meteen de antibiotica en dat is dan zo raar. Het werkt bijna meteen en is de scherpe ellende eraf. Maar ik merk dat ik me nog steeds niet echt fit voel. Je kan beter zeggen hondsmoe. Maandagmiddag vooral. Gisteren ging ik ook niet naar de bieb waar we met een paar ouderen bij elkaar komen.
Vorige week dacht ik : De druk moet van de ketel want ik doe daar vrijwilligerswerk. Dat wil zeggen dat we eens in de drie maanden iets cultureels organiseren en op 23 september is er een jonge kunstenares geweest die vertelde over haar project tijdens de IJsselbiënnale. Het was heel goed en interessant de manier waarop ze bezig was met de natuur de kleigrond die ze gebruikte voor allerlei onderzoeken en mogelijkheden om er iets mee te doen. Van fluitjes maken en andere kleuren en geluiden in klei ontdekken tot grotere objecten. Zo had ze voor de IJsselbiënnale een hele stroomloop van de Ijssel uitgebeeld in een enorm groot vechtspel dat ze samen met vrijwilligers en rietvlechtes had gemaakt. Heel bijzonder.
Maar goed. ik heb me diezelfde dag afgemeld als vrijwilliger omdat ik me voor de organisatie niet meer verantwoordelijk wil voelen. Wel blijf ik nog gewoon meehobbelen maar mijn lijf wil rust. En aangezien het bij mij van mind over body totaal niet werkt en ik vind dat ik goed naar mijn lijf moet luisteren en in naar dat war ik wel en geen zin in heb, ben ik gestopt met officieel ingeschreven staan als vrijwilliger. Dat haalt voor mij de druk van de ketel. Misschien vreemd voor anderen omdat mij totaal geen druk werd opgelegd maar zo werkt het bij mij niet. vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Dat weet ik uit ervaring en hangt kennelijk nog altijd op mijn rug uit de tijd dat ik in de zorg werkte als hoofd van de activiteitenbegeleiding en ik 80 vrijwilligers coördineerde. Daar blijft waarschijnlijk wat van hangen waar ik niet zo makkelijk los van kom Daar moet ik dus bewust iets mee doen.
Bewust leren werken met lichaam en geest is iets wat ik de laatste 35 jaar leer in de Boeddhistische lessen. Demo Rimpochee zegt:
Kijk en dat is nu waar ik veel mee bezig ben. De lessen in het weekend gingen daar ook over. Mindfulness is veel meer dan wat regulier in onze westerse wereld wordt beoefend. Het gaat heel diep.
Dat begint al met een onderzoek naar wat mind eigenlijk werkelijk is. Door analyse en meditatie is het zelfs niet zomaar te lokaliseren en merk ik aan de gesprekken die tijdens zo'n sessie ontstaan hoe moeilijk het is er de vinger een beetje op te leggen. Het wordt dan een soort abstract denken dat niet iedereen zomaar gegeven is en niet iedereen wil zich daarmee bezighouden. (Daarom heeft religie verschillende invalshoeken en abstract denken en analyseren past bij mij meer dan ceremoniële toepassingen). Als ik dat zo schrijf wordt het me ook duidelijker waarom ik het boeddhisme als leidraad heb gekozen. In het Tibetaans Boeddhisme wordt die vorm over het algemeen sterk gevolgd. Wanneer je mindfulness werkelijk dieper gaat kijken, begin je te beseffen dat je dan pas een klein begin hebt gemaakt. En ik vind dat soort onderzoek heerlijk om te doen want het heeft me al zoveel goeds gebracht waardoor ik kan ervaren waar de makke zit en wat ik er aan zou kunnen veranderen om hopelijk een iets beter mens te worden in de zin van vrede- en liefdevoller, door te werken aan mezelf op de manier zoals zoiets als ik hierboven beschreef. Want als ik goed in mijn eigen vel zit, kan ik er ook op een betere manier voor anderen zijn.
Nou ja, een aardig overzicht van de afgelopen week. Misschien vaker als dagboekjes schrijven. onder dat label.
Toch maar eens vaker schrijven want daar heb ik plezier in.
