Gedichtje van Jef

Wat heerlijk toch dit blogje waar ik mijn hele hebben en houwen op kan zetten. Dingen waar ik me mee nezig houd. En ik vind het ook zo leuk om daarover te kunnen schrijven.

Nu krijg ik zojuist zo een  lief mailtje van Jef Lenaerts die gedichten schijft in een blog zo mooi en doorleeft. Doet me heel goed nu op het moment dat ik weer tot de ontdekking ben gekomen dat ik niet zo lief ben als ik zou willen zijn . Maar ja toch voel ik me ook wel weer goed genoeg hoor. Hijihi  ik moet gewoon wat oplettender zijn en dan kan ik die gewoontepatronen op een gegeven moment wel doorbreken.


Hier het gedichtje

zacht strelen de haartjes van haar penselen het papier

kunstig en met geduld

wordt de leegte gevuld

kleuren verdrijven het wit op een onnavolgbare manier

Voor een zeer gewaardeerde zielsverwant.

Lenjef


miniatuurtje