Volledig

Het is dan wel mijn eigenwijze blogje maar vaak denk ik. Het is beter stil te zijn. Zeg maar niks. Wat zou je moeten zeggen, iedereen gaat zijn of haar eigen weg. En dat is goed.
Maar ja, zo schijn ik niet in elkaar te steken. Vaak zeg of schrijf ik indrdaad teveel en zou het beter zijn te zwijgen. Maar ook communicatie is belangrijk. We leven niet op een eiland ieder voor zich. Samen zijn kan een verrijking zijn als er goed gecommuniceerd wordt. Maar goed communiceren is een van de lastigste dingen omdat iedereen vol zit van eigen ervaringen en ideeën . En als iets volzit kan het nooit VOL LEDIG zijn.

Zo heeft ook iedereen een ander beeld bij god. Wat is daarbij je beleving, waar heb je het over. God is liefde zei een vriendin tegen me, De bron. Ja allemaal goed en wel maar ook daarvan zijn vele interpretaties mogelijk.

Ik ben erg gehecht aan mijn partner en zeg van hem te houden en dat meen ik in hart en nieren. Maar of dat echt onbaatzuchtige alomvattende liefde is zoals ik me werkelijke volledige liefde voorstel. ...Tot mijn spijt moet ik erkennen dat het misschien een benadering ervan is maar zeker niet het volledige plaatje.

Ook weer zo'n woord. VOLLEDIG. Een van de mooiere woorden die ik ken. Het geeft voor mij precies aan waar alles over gaat. Het hele leven zou ik volledig willen leven.

Het lijkt wel zwaan kleef aan. Ik val nu van het een in het ander. Ik denk dat dat komt omdat uiteindelijk alles met alles te maken heeft. En dat komt ook weer tot uitdrukking in dat ene woord. VOLLEDG. Alles zit erin niets uitgezonderd omdat het leeg is kan alles erin. Maar wat doen wij en hoe ervaren wij. We zien nooit niet meer dan een klein stukje van de werkelijkheid  Het is onmogelijk om het hele leven en alles erop en eraan in een keer te bevatten. Dus weten we eigenlijk niets. Alles alleen maar fragmentarisch.

Is het nog te volgen?

En al die fragmentjes slaan we op en bewaren we. Soms wanneer iets heel belangrijk is dan  moeten we het maar even opschrijven om niet te vergeten. Op een papiertje in de computer of in ons brein. De opslag wordt door het hele leven heen steeds voller. De computer heeft gelukkig nogal wat extra geheugen en als het moet ook nog een extern geheugen.  Maar het  haalt allemaal niet bij VOLLEDIG zijn.

Misschien is het handiger om te erkennen dat we onvolledig leven, onvolledig zijn en als we ons dan dagelijks daarvan bewust worden en iedere keer alle ideeën  over van alles en nog wat los laten. Wie weet kan dan HET VOLLEDIGE indalen en ons de ruimte geven om alles al is het maar een moment in de pure werkelijkheid te ervaren.

Nou ja, misschien is het echt niet te volgen maar het is ook gewoon mijn eigenwijs blogje voor vandaag.