In het blogje over het stappenplan opperde ik al dat spiritualiteit niet los gezien kan worden van het dagelijks leven. Wanneer datgene wat ik onder spiritualiteit versta geen enkele relatie of uitwerking zou hebben in het dagelijks leven dan lijkt het mij vrij zinloos me met spiritualiteit bezig te houden.
Leren, denken of analyseren en mediteren. drie stappen die voor mij meditatie omschrijven. Het mediteren valt dan min of meer samen met de stilte die volgt op datgene wat ik me 'eigen' zou willen maken, tot me door wil laten dringen in mijn bewustzijn en duidelijk wil krijgen. zodat het in de stilte een 'bodum' kan vinden. En dan daarna komt het dagelijkse werk. het bewust worden in het dagelijks leven.
Gelek Rimpoche schreef:
Als je aan de ene kant mantra's zegt, lekker zit, wierook brandt, je heerlijk voelt, maar aan de andere kant gebeurt er niets, is er helemaal geen effect op het individu. Dat betekent dat je de individuele persoon van het 24 uur durende dagelijkse leven loskoppelt van de persoon die in de meditatieruimte of tempel zit en netjes handelt; je gedraagt je als twee verschillende mensen. Met andere woorden, bij de juiste beoefening mag er geen kloof zijn tussen de persoon die probeert mantra's te zeggen of te zitten en de persoon die op straat rent en van alles doet. Het zou een moeten zijn. Hier zitten en mantra's zeggen, mediteren op liefde en mededogen, proberen de geest te beïnvloeden, zodat wanneer je naar buiten rent op straat, je handelt met op liefde en mededogen gerichte acties. Dat is het hele doel.
Misschien wat lastig opgebouwde zinnen maar ik heb het door google laten vertalen en ik denk dat het wel duidelijk is.
De boeddhistische filosofie in praktijk brengen wordt de dharma beoefenen genoemd. Ik kan allerlei voorschriften, goede daden of interessante boeken lezen, wanneer ik ze mij niet eigen maak en daarna niet in praktijk breng en ze niet tot in het diepste bewustzijn doorleef schiet ik er niet zoveel mee op. Dan is mediteren inderdaad slechts navelstaren en lekker in mijn eigen bubbel zitten. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik dat van tijd tot tijd niet lekker vind en het ook noodzakelijk is om weer ruimte te scheppen voor volgende stappen die het leven zelf me dan wel weer aanreikt/ Dingen waar ik tegenaan loop en het in alle rust gade kan slaan en op een rustige manier kan benaderen. Want rust en ruimte heb ik zowiezoe nodig om dat te kunnen vinden waardoor alles weer open en helder tot me doordringt zonder al mijn eigen opgeplakte interpretaties.
Als ik zelf dit allemaal nog eens terug lees is het voor mijn belangrijk het concept van liefde mededogen in het dagelijks leven te beoefenen. Het lijkt eenvoudig maar in die redeneringen en lessen die daarover gaan zitten heel diepzinnige overdenkingen verborgen waar ik de handvaten voor krijg aangereikt die uiteindelijk in iedere religie te vinden zijn. Door het ontwikkelen van allerlei bijkomstige kwaliteiten zoals geduld, enthousiasme, gelijkmoedigheid, goedgeefsheid en vele andere zaken die verder gaan dan cadeautjes rondstrooien merk ik dat er steeds meer rust in mijn leven komt en ik het vele dat er dagelijks op mij afkomt steeds beter aankan. Het is mooi te ervaren dat het mes aan twee kanten snijdt.
de schrijvers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten