De juiste richting

 Vannacht werd ik wakker en hoorde het gekletter van de regen op de bakken van de rolluiken/ die we tijdens extreme warmte naar beneden doen. Plotseling voelde ik mij tientallen jaren geleden op de camping in de nacht als de regen op het tentdoek en later op het dak van de caravanm kletterde. 

Ik probeerde me in te leven in hoe ik me in die tijd voelde. Was ik blij? was ik  gelukkig? Verdrietig of neutraal.? Er kwam niet meer naar boven dan een vrij neutraal gevoel terwijl ik in die periode toch wel heel wat heb mee gemaakt.  Ik realiseerde me dat ik me misschien niet eens zo bewust was van wat mijn gevoelens  op een dieper niveau waren. Het was veel directer ingespeeld op de gebeurtenissen in het dagelijks leven en werd overspoeld door handerduizend dingen een leven  dat niet altijd even leuk was en een huishouden met twee jonge kinderen maar ik  was me niet bewust van de dieper liggende emotie van bijvoorbeeld tevredenheid of me bevoorrecht voelen of juist niet. Had daar of kreeg daar of bevocht daan ook niet de tijd voor. Maar wie was ik in diepste wezen? Ik heb tegenwoordig namelijk altijd het gevoel dat er onder de gebeurtenissen waar ik emotioneel langer of korter in meega altijd een bepaalde ondergrond zit, een grondtoon, zo een van: 

rust en stabiliteit, het gevoel van  een bevoorrechtmens die onder allerlei omstandigheden wel weer in dat midden uitkomt en de kracht vindt haar weg te gaan. Dat is een groot goed en daar ben ik me nu  dus ook bewust van. 

Hoe ik dat zo heb kunnen opbouwen vraag ik me dan af. Of liever gezegd hoe ben ik daar zo bij uitgekomen. Ten eerste natuurlijk heb ik de laatste jaren onder de juiste omstandigheden kunnen leven waardoor ik de mogelijkheid kreeg mijn bewustzijn wat 'dieper' te onderzoeken en te ervaren. En verder had ik het geluk dat ik daar ook interesse in had en op zoek ben gegaan naar de juiste vraagstellingen om me meer bewust te worden van mijn bewustzijn. Door die weg te bewandelen ben ik me nu onder bijna alle omstandigheden bewust van het bijzondere leven dat ik kan leiden.  En als ik de weg even kwijt ben, kan ik altijd wel weer een moment van reflectie vinden om tot rust en stabiliteit te komen. Bijzonder omdat ik ondanks problemen nog steeds een weg vind om daar op een voor mij goede manier mee om te gaan. 

\Ja dat overdacht ik vannacht en alles wat ik nu ervaar is geen verdienste want onder allerlei extreme andere omstandigheden zou het zomaar heel anders uit kunnen pakken. We leven ook nu uiteindelijk in een tijd van weinig stabiliteit en het kan alle kanten op zowel met het milieu als met de crises die de ronden doen Maar zoals het nu is heb ik alle reden tot dankbaarheid en tevredenheid in de hoop ook onder toekomstige omstandigheden het midden en de rust in mijzelf te kunnen vinden zodat ik er zijn kan zoals ik ben. Blij dat die mogelijkheid tot bewustwording er voor mij was  en nog steeds is.

En toen ben ik weer heerlijk in slaap gevallen met een oog in de zalf vanwege een bacteriële infectie en op de schouder waar geen peesontsteking in zit.

de juiste richting