De kracht van boosheid

 Er komt tegenwoordig zoveel boosheid voorbij. Niet alleen life maar ook op TV en in het nieuws.

Ik heb me er eens  in verdiept  wat het betekent voor mijn lijf, mentaal en voor de geest om boos te zijn? Want boos, tja ik denk dat we dat allemaal wel eens zijn.

Ik heb ermee kunnen oefenen in geleide meditaties. Eigenlijk moet je dat ook niet zo maar alleen in je uppie doen en uitzoeken wat het met je doet zonder de mogelijkheid om er daarna over te kunnen spreken met iemand die je vertrouwd of waar je een goede band mee hebt opgebouwd.

Er zijn therapieën die er soms nog eens een schepje bovenop doen. En je met een kussen laten vechten en dergelijke. Ja, kracht zit er wel in boosheid en die kracht zouden we  ook in kunnen zetten om iets positief om te bouwen naar iets dat heilzamer werkt dan boosheid. 

In het Boeddhisme wordt het aanwakkeren van boosheid niet aanbevolen. Maar het onderdrukken ervan evenmin. want als je er echt naar leert kijken dan krijg je in de gaten dat boosheid heel veel met je doet. Niet alleen mentaal maar ook in de  geest wordt de  reactie duidelijk. Ook door het te voeden daardoor wordt het  zelfs  steeds makkelijker de boosheid te laten stromen. Dat het boksen met een kussen bijvoorbeeld  boosheid zou verminderen  daar zet ik persoonlijk een groot vraagteken bij. Boosheid heeft veel impact op het leven zelfs je lijf kan in een soort verkramping terechtkomen om maar te zwijgen over de geest. Je gaat in boze gesprekken op het puntje van je stoel zitten en buigt naar voren om je woorden met je lijf kracht bij te zetten.  Boosheid brengt veel onrust teweeg

Het roept in ieder geval een enorme energie naar boven. Die boosheid kan op jezelf gericht zijn maar meestal op de ander want we denken  dat de ander de schuldige is. Die zorgt ervoor dat ik boos word. We voelen ons geraakt. 

En als we boosheid op ons af voelen komen probeer dan maar eens zelf niet boos te worden. Zo volgt het een uit het ander.

Eigenlijk weten we wel dat alles wat er op ons afkomt aan boosheid  meer over de ander zegt dan over mij maar ja, realiseer je dat maar eens als je  al middenin die boosheid zit. Aan die wisselwerking hoe het op de ander werkt, zie  je al dat boosheid zich meestal alleen maar vermeerdert. En dan raken  we daar volkomen mee geïdentificeerd en DAT zouden we niet hoeven doen.

Kijk als we dat nou vóór  konden zijn. Dat zou mooi zijn. En dat is dan het punt waar ikzelf mee oefen. Het is een kwestie van aandachtig opletten. Zien dat ik het weer doe me weer mee laten nemen door  alle emoties. Dus gewoon oefenen en opmerken in aandacht zien wat er in mezelf gebeurd en hoe ik reageer. Hoe het ook is boosheid vermeerderd steeds en het is geen heilzame kracht. 

De kracht die uit boosheid voortkomt zouden we beter kunnen gebruiken en de tegenkracht die we daarvoor in kunnen zetten is geduld. Mezelf observeren en me er niet door mee laten nemen me niet identificeren met de vele opgeroepen emoties en in mijn eigen midden proberen te blijven. Want emoties dat had ik al geleerd, ze kunnen als wolkjes aan de hemel voorbijdrijven. Zelfs donderwolken doen dat. Denk erom dat zo'n oefening heel wat energie nodig heeft.  Zie de boosheid kijk ernaar en laat het los. Realiseer je de kracht die je nodig hebt om geduldig te kunnen zijn . Daarbij moet ik aantekenen dat het niet gaat om het geduld dat we nodig hebben om een karweitje te doen het is puur gericht op boosheid ernaar kijken en terug naar mijn eigen midden in plaats van de boosheid te voeden het laten bezinken en terug naar mijn midden waar ik door de boosheid uitgerokken werd. Dit is een Boeddhistische oefening die pas na vele vorige stappen beschreven wordt en dus uit de context is gerukt. Hetgeen niet altijd handig is. Maar ik persoonlijk vind het een heel nuttige oefening. In rust zijn ellendige gevoelens beter en constructiever bespreekbaar en een plek te geven.

Inderdaad is in rust en stilte kunnen verblijven ook een heel goede oefening om de geest tot rust te laten komen. 

Wat ik las en zelf zeker niet beter kan verwoorden zijn de woorden van Dagpo Rimpoche.

De eerste situatie waarin we verstoord kunnen raken, is wanneer iemand anders ons schaadt.Wanneer iemand anders ons op welke manier dan ook schaadt, zullen we ons geduld verliezen, ongeduldig en boos worden. Vanuit de woede die in onze geest opkomt en vervolgens bezit neemt van onze bewustzijnsstroom, zullen we allerlei dingen doen en zeggen waarmee we degene die de schade toebrengt, proberen af te wenden, weg te jagen, te elimineren, enzovoort. Geduld is nu: ervoor zorgen dat we niet verstoord raken op het moment dat we worden geschaad. Ervoor zorgen dat we niet ons geduld verliezen, we niet boos worden, maar geduldig blijven Dat is de eerste soort geduld, het geduld van het niet vergelden van kwaad dat ons wordt aangedaan.

…We reageren op dat verstoord raken met woede, enzovoort. Daarmee zijn we volledig van slag. Het veroorzaakt ook lijden. Het veroorzaakt onmiddellijk ongemak in onze eigen geest.

…Iemand die leert om problemen op te lossen en er op een constructieve manier mee omgaat, zal wanneer zich bepaalde moeilijkheden voordoen ook weten hoe daar het beste een reactie op te geven. Als er problemen zijn zullen we altijd proberen om die op te lossen.\...als we geconfronteerd worden met een niet-oplosbaar probleem, zullen we daardoor niet ons hoofd verliezen, mateloos in de put raken of depressief worden, maar juist door deze tweede soort geduld erin slagen om constructief te blijven. 

En dan nog  iets als ik ernaar kijkt gaat het om zelfreflectie, om  ermee te leren omgaan. Zoek ik een weg om in rust en vrede in het eigen midden te blijven. Wat handig is, is gewoon opletten, zien wat er gebeurd en me voornemen boosheid te transformeren in geduld of met een goede therapeut of coach of zoals ik met het boeddhistische pad en hun waardevolle methodieken aan de gang gaan en je eigen weg vinden in rust en vrede met jezelf. Want zoals ik al eerder vermeldde Aan deze stap gaan heel veel eerdere stappen vooraf. De methodiek die in het Boeddhisme wordt uitgezet is op een bepaalde manier heel flexibel maar kan ook heel strikt zijn zonder dat het wetgeving van buitenaf is. Alles is altijd gericht op een ontwikkeling van binnenuit. ook omdat er altijd meerdere omstandigheden een rol kunnen spelen. Om die inzichten op een juiste wijze te integreren heb ik zeker  meer dan één leven nodig 

De kracht van boosheid kan ik dan hopelijk ooit echt inzetten voor meer constructieve zaken.