zondag 22 november 2020

Ik heb er niets mee, maar wat dan wel?

  Geen enkele behoefte om wat dan ook te schrijven en geen enkele intensie om een oordeel te vellen over alles rondom corona.

Er wordt meer dan genoeg over gezegd en gedaan en mijn medeleven met allen die daar mee te maken hebben vind ik  belangrijker dan mijn uitlatingen daarover. Ook zonder me met alle moeizame omstandigheden die beperkingen met zich meebrengen te bemoeien,  is er genoeg om me betrokken te weten bij degene die op mijn pad komen.

Natuurlijk zal ik ook blij zijn als het voorbij is maar heb ook geen moeite met mijn leven in deze periode van beperkingen waar we nu in zitten. Daar ben ik dankbaar voor want dat is geen verdienste maar geluk hebben.  En heel misschien een beetje weten  uit eerdere moeilijke ervaringen hoe  met omstandigheden om te gaan. 

Er zijn velen die het extra zwaar hebben.

Ik zet me liever in mijn omgeving in op de plekken en voor de mensen die een beroep op me doen. Al ben ik niet tot veel in staat maar als ik kan zal ik er zijn.

Veel activiteiten vinden nu digitaal plaats en daar ben ik heel blij om. Dat die mogelijkheid er is in deze tijd dat is geweldig. Zo kan ik toch wekelijks contact hebben met bijvoorbeeld Veroni.

Zij ligt al vanaf haar 18de jaar op bed en is nu in de veertig met een verkrampt pijnlijk lijf dat steeds verder achteruit gaat. Ze heeft post traumatische spier dystrofie en natuurlijk moeten we extra alert zijn dat zij niet ziek wordt maar dat geld voor aal mijn medemensen.  Zij kan alleen haar armen en hoofd bewegen.  Altijd pijn en toch is zij de oprichtster en drijvende kracht achter Stichting Intermobiel. Een platvorm voor mensen met een handicap. 

Samen met anderen  zijn we bezig met de Lamrim. Het Boeddhistische Pad.  

De vier edele waarheden die de Boeddha ons vertelde zijn:

Ja er IS lijden 

Er is een oorzaak voor het lijden

De waarheid van de beƫindiging van het leiden

En er is een pad naar het opheffen van het lijden.

Vier dikke boekdelen waar we al eerder doorheen gingen en steeds weer nieuwe eyeopeners geven. De Lam Rim  een totaal pad om te gaan waar we veel aan  hebben om een weg te vinden die veel steun geeft aan onszelf en daardoor hopelijk ook aan anderen door er gewoon te kunnen  zijn onder alle omstandigheden in het hier en nu.

Daar houden we ons liever mee bezig.


Orientalis, Nijmegen


Geen opmerkingen:

Een reactie posten