Ik ga weer eens mijn best doen om dat wat ik geleerd heb over mijzelf en mijn zelfbeeld en de identificaties waaruit dat zelfbeeld opgebouwd wordt te beschrijven zoals ik het tot nog toe heb begrepen binnen de Boeddhistische filosofie. Natuurlijk is dat waar ik meer dan 20 jaar mee bezig ben altijd te beperkt om te beschrijven maar ook om het voor mijzelf helder te krijgen ,vind ik het leuk hier te verwoorden.
De grondtoon en basis van het B is dat alles uit onderlinge afhankelijkheid bestaat. Er is dus niets dat een onafhankelijk bestaan kent. Zonder oorzaak en gevolg is er geen leven mogelijk en er is dus ook niet zoiets als een op zich zelf staand IK. Dat idee zit alleen in onze mind. Als je op zoek gaat zul je het op zich zelf staande en functionerende IK niet vinden. Ook die zoektocht en het analyseren is en oefening. Het denken/voelen, de geest, (DE MIND) is opgebouwd uit 52 mentale factoren. Die allemaal hun bijdragen leveren in onderlinge afhankelijkheid aan het gevoel van dat ben IK.
Ja dat kan ik hier nu wel even makkelijk neerzetten maar als een opgezegd en geleerd versje heb ik daar natuurlijk niets aan.
Is dat niet zo met alle dingen. De tafel van 4 leerde ik op de lagere school en ik heb hem later pas leren gebruiken. Zonder die persoonlijke latere onderbouwing blijft de tafel van 4 een opzeg versje. En daar gaat de tafel van vier niet over. Het is de bedoeling inzicht te krijgen. Zo ook die mentale factoren Toen ik ermee aan de gang ging betekende het een verrijking en meer inzicht in mijn eigen doen en laten.Als we daar wat meer inzicht in krijgen wordt ook het leven wat makkelijker en kunnen we meer begrip krijgen voor het functioneren van onszelf en anderen omdat we zelf net eender in elkaar steken ook al functioneert iedereen op zijn of haar eigen unieke persoonlijke manier. Ook de boosheid of weerstand kunnen we leren herkennen in onszelf. Alle factoren zijn een basis gegeven waarop iedereen op zijn of haar eigen wijze functioneert
We zijn allemaal mensen. En het is zeker goed om te strijden voor een goed doel in verband met onrecht die mensen wordt aangedaan en dan kan er al snel een boosheid naar boven komen die we dan heel gerechtvaardigd vinden. Toch zal het niet de eerste keer zijn dat we juist dan de mist ingaan omdat we ons door onze geraaktheid mee laten voeren, soedah.
De B oefening is: ernaar kijken, te herkennen dat ik me ook persoonlijk geraakt voel en niet alleen vanuit altruistische gedachten of geraakt over dat waarvoor ik me heb ingezet zonder mij er te sterk mee verbonden en geidentificeerd mee te voelen. Nogmaals het is niet nodig het vadt te zetten of me ermee te identificeren. Want als ik me er niet mee had geidentificeerd had mijn boosheid mijzelf waarschijnlijk niet zo hard geraakt. Ik denk altijd: als ik de steek in mijn hart voel, weet ik dat ik persoonlijk geraakt ben en niet alleen mijn rechtvaardigheidsgevoel . Maar daar heb ik lang over gedaan die scheiding te voelen. En nog trap ik er regelmatig in. Erkennen, en zien dat dat gebeurd. Wetend dat het 99 keer vallen is en 100 keer opstaan is en dan het liefst met humor. Ja.... ik ben weer geraakt 😨🤣
Of ik laat me weer raken. Ik ben meer dan dat alleen. Of nog belangrijker... ik mijn mind (geest, denken voelen) ben eigenlijk leeg van alles wat ik denk, ik kan me leeg msken daarvan en daardoor kan er ook van alles in Heb ik iedere keer opnieuw de keus waar en of ik me ermee verbindt. Ik heb de keus.
Dus de kracht van boosheid positief gebruiken is: de angel van dat samengestelde ikje te leren herkennen in mezelf. Dat IK hoef ik niet meteen weg te gooien. Dat wordt vaak gedacht binnen verwesterse theorieën over het Boeddhisme. De persoonlijkheid is zelfs heel belangrijk. Die kan ik prima gebruiken voor de taak die ik wil uitvoerenn het is mijn gereedscshap voor het opbouwen van liefde mededogen, rechtvaardigheid en andere kwaliteiten, maar ik hoef er niet een heel zelfbeeld over op te bouwen want niets veranderlijker dan een mens, toch? Ik ben niet een gekristaliseerd onbeweeglijk geheel, als ik wil, kan ik bewegen. Dat zelfbeeld opbouwen en vastzetten, ja dat is wat we doorgaans doen. En ook hier weer niet dat dat niet mag maar het is handig het allemaal te leren herkennen in jezelf.. dan kan ik ermee leren 'spelen'. Die zelfreflectie, maakt het leven voor mezelf en hopelijk ook voor mijn omgeving een stuk aangenamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten