En het gebeurt ons allemaal iedere dag opnieuw: we zien wel steeds wat de beste weg is, maar nemen toch altijd weer die waar we aan gewend zijn.’
Uit pelgrimstocht naar Santiago
Paoulo Coelho
Ik heb al een hele tijd niet meer geschreven en ik wilde weer eensgewoon een boek lezen. Daar komt de laatste tijd weinig of niets van. En toen vond ik dit citaat in dat boek. Ik realiseerde me hoe vastgeroest we vaak zitten in allerlei gewoonten. Dingen die we nou eenmaal altijd zo doen. Niet dat daar iets mis mee zo u zijn. Het kan structuur aam de dag geven. Het wordt pas een probleem als we ons erop betrappen dTat we het eigenlijk helemaal anders zouden willen doen. En dan ervaren hoe vast we zitten aan de gewone of normale dingen van alle dag. De dingen die we gewoon zijn te doen. Soms lopen ze uit op een verslaving. Misschien niet desastreus maar niet minder lastig als er iets snders op ons wacht.
Iets o over na te denken. Wat wil ik er nu evht mee?
Zo wil ik eigenlijk veel meer lezen en het komt er gewoon niet van. Meer tijd besteden aan mijn meditaties ook bijvoorbeeld. Nu zit ik ook weer te typen en heb dat boek weer aan de kant gelegd. Misschien boeide het me toch niet genoeg, maakt niet uit. Feit is dat ik er niet toe kom aan dat wat ik werkelijk zou willen..
Enzo verstrijken de jaren en maak ik dan wel altijd de keuze die ik wil maken. Ik denk het niet.
Weet je wat, ik stop er nu mee met dit blogje en ga lezen.
Tot later.
Jammer, maar je hebt 'gelijk', want op is op...Warme groet van Walter
BeantwoordenVerwijderen