maandag 21 februari 2022

Bewustzijnstoestanden

 Ik schreef dit weekend een stuk over de dingen die me bezig houden in mijn persoonlijke niet openbare  kladblog. Uiteindelijk heb ik toch besloten het hier te plaatsen. 


 Het stortregent en er is een derde storm op komst. Af en toe hoor ik  het vogeltje tjilpen. Het is het meldingsgeluidje van de word feut dat ik speel met een paar bekenden op de telefoon. Ik heb er gewoon geen zin in dus laat ik het voor wat het is.

Meestal laat ik me tegenwoordig niet meer zo meenemen door mijn emoties, Ik heb daar door   meditatie meer zicht op gekregen en ervan geleerd. Ik heb ook niet vaak last van het slechte weer. Maar nu vanmorgen merkte ik  op dat ik een andere stemming had. Het leek wel of ik ook slechter zag en vergat  mijn bril af te zetten die alleen werkt op de korte afstand. Maar ja naar buiten kijken daar werd ik ook al niet veel wijzer van. Druppels op de ramen en geen sprankje zonlicht want die verschool zich achter dikke wolken. 

Na de lunch trok ik mijn regenjas aan en zette het regenhoedje op om het volle afvalbakje naar de groene container te brengen. Dat moet toch gebeuren want die zit snel vol  met de schillen en het andere groene afval. Dat kun je niet zo lang laten staan in een appartement, dat gaat ruiken. Ferry stond intussen op de telefoon naar de weersvoorspelling te kijken wanneer het op zou klaren zodat hij het zakje dan naar buiten kon brengen maar ik had allang gezien dat het niet zo zou werken en was intussen al verdwenen. Een fluitje van een cent en binnen de kortste keren stond ik weer binnen. Een muziekje aanzetten en achter de laptop. 

Van binnen in mijzelf klaarde het tijdens de eerste muziekklanken al een beetje op en al typend vraag ik me af hoe het komt dat ik denk wat ik denk en voel wat ik voel en iemand anders over precies hetzelfde heel anders kan denken en voelen. Want dat is wat ik steeds weer zie gebeuren alles is voor verschillende uitleg vatbaar en soms is dat jammer en soms is dat goed. 

In de basis zijn we allemaal mensen met min of meer dezelfde basale innerlijke capaciteiten die naar buiten toe ontwikkeld kunnen worden. Toch kijken we allemaal als het ware door een andere bril. Dat eerste heeft  met het diepe bewustzijn, misschien wel het zogenaamde onderbewuste te maken. Er zijn  diepe lagen in onszelf  die we niet kennen. Een bewustzijn van waaruit de  bezieling naar boven komt dat van waaruit volledig leven mogelijk is met alle kwaliteiten die daarbij horen . Van die diepere lagen  zijn ons niet of nauwelijks bewust.

Het is waarschijnlijk  onmogelijk om werkelijk alles  wat er boven die diepste lagen  wel herkend kan  worden en naar boven komt, te ontwikkelen.  Mogelijkheden die we hebben  in onze genen  plus ook nog eens de mogelijkheden  die we  van buitenaf kunnen ontwikkelen door interesses op velerlei gebied. De mogelijkheden zijn eindeloos. En het ligt er natuurlijk aan waar je in geïnteresseerd  bent en onder welke omstandigheden je verkeerd waardoor je met je capaciteiten kunt werken.  Er kan  zoveel zijn dat je door de bomen het bos niet meer ziet en alles maar laat voor wat het is of overspannen raakt omdat het teveel is met alle gevolgen van dien. Je beperken tot wat voor jou haalbaar is dat is het handigst.


In de vorige allinea heb ik het  over verschillende lagen die in ons bewustzijn aanwezig zijn. Twee daarvan om het eenvoudig te houden

  1. De basale menselijke kwaliteiten die nog niet herkend zijn, vorm hebben gekregen of ontwikkeld zijn.  Ze zijn daar in  in potentie  aanwezig,  de bezieling het aandachtig bewust zijn van het je bewust zijn op zich. 
  2. En het bewustzijn van  dat wat al wel ontwikkeld is en tot uitdrukking wil komen of verder ontwikkeld wil worden.

 Datgene wat er in de basis aanwezig is daar hebben we bijna of soms helemaal geen weet van want we zijn altijd met de bovenlaag van het bewustzijn bezig waarvan we vaak denken dat het al aardig ons diepste zelf  is maar het is de vraag of dat werkelijk zo is en of er niet meer en diepere lagen in onszelf verborgen zitten die we zouden kunnen onderzoeken.  Dat bewuste zelf dat we al snel herkennen  daaraan valt al zoveel te beleven en waar te nemen  daarmee kunnen we het al zo druk hebben dat er niet veel tijd overblijft voor diverder onderzoek. Er zijn honderdduizend dingen die ook nog eens vanuit de omgeving en vanuit de hele wereld op ons af komen. Dingen waar we iets mee- of iets aan willen doen. Waar we van willen leren of mee willen leven. Of dingen die we denken te kunnen verbeteren. Het heeft allemaal met het denken te maken en heeft er ook zijn weerslag op. 

Maar de frootste mogelijkheden tot de inzichten voor verbetering liggen dieper IN onszelf besloten. Daar kijken we nauwelijks naar. Daar  houden we ons niet mee bezig.  En dat is toch de basis waarop alles functioneert. Waarop ons denken, de hele maatschappijen en alle culturen  gebaseerd zijn en waar  oplossingen kunnen liggen voor de vele problemen die er in onszelf aanwezig zijn en daarmee ook in de wereld die onlosmakelijk met ons verbonden is.

Als het duidelijk is dat oplossingen in de basis gevonden moeten worden dan zullen we daar op zoek moeten gaan. 

Dat lijkt misschien vreemd maar als ik me daarin verdiep wordt het me steeds duidelijker dat alles aan de buitenkant op een zelfde soort manier functioneert volgens bepaalde patronen en ik kan leren zien waardoor het komt dat  er ten diepste weinig verandering mogelijk is in allerlei situaties die al eeuwenlang hetzelfde zijn over de hele wereld.  De wereld  waar all wel de de wetenschap en de omstandigheden veranderen maar niet de mens als zodanig die steeds weer in dezelfde ba;kuilen, oorlogen en ellende stapt. omdat het diepste innerlijk van de mens niet aangesproken of onderzocht wordt. E wordt  niet in die basis gekeken.  Nou kan ik natuurlijk ieet de hele wereld veranderen maar ik kan wel in de basis met mijzelf aan de slag. 

Het geheim tot inzicht en verbetering ligt in onszelf besloten. Een geheim dat door onszelf ontsloten kan worden Het is  geen geheim in de zin van dat niemand het mag weten maar een geheim omdat er geen vanzelfsprekendheid bestaat om erbij te kunnen komen want  we moeten er iets voor doen. Iets doen met dat waar we   hoegenaamd niets mee hebben of waar we juist voor weglopen. 

Misschien totdat je het, net zoals ik ontdekt hebt en zo blij wordt met de perspectieven en openingen die het leven dan gaat bieden  Helaas gaan maar weinigen  die tocht. Op weg naar het geheim om dat te te ontsluiten. Soms een moeizame weg omdat we dan onszelf tegenkomen met al onze makke die we recht in de ogen moeten kijken. Dat heeft ook mij heel wat zweetdruppeltjes en tranen gekost. Durven we dan te zien en te erkennen dat we  zelf ook vol confronterende ellende en zelfs weleens vol boosheid kunnen zijn? Uiteindelijk mezelf leren kennen als mens niet beter maar ook niet slechter dan de ander. Mens met de mensen zijn. Voor mij het mooiste dat er is. 

Vele mythologische verhalen gaan daarover en het is prachtig de verhalen  op die manier te kunnen duiden en er je voordeel mee doen of je weg erin herkennen. Als we dat, ons eigen werkelijke verhaal onder ogen zouden durven komen , zouden we  meer duidelijkheid en helderheid  kunnen krijgen en  weer een stapje verder  kunnen gaan in een mooie ontwikkeling maar omdat we dat vaak niet aankunnen blijft het als het ware een groot geheim waardoor alle dingen en de wereldproblemen  blijven   zoals ze zijn.  Daar diep in onszelf  is de duidelijkheid te vinden voor alles wat zich voordoet.

Dat is de reden waarom ik denk dat de wereld in de basis niet zal veranderen omdat de mens in het algemeen  in de basis niet veranderd. De omstandigheden veranderen maar we blijven egocentrische ronddraaien aan de oppervlakten van het bewustzijn . We zijn wezens die in hun eigen veilige bubbel verblijven en de realiteit niet onder ogen kunnen of willen komen. en we denken dat we het wel weten in ieder geval beter weten dan al die anderen en dat we o zo goed ons best doen. En het moet gezegd er gebeuren zeker ook heel veel goede en mooie  dingen. Gelukkig. Het is niet alleen kommer en kwel. Maar aan de kwel kan nog beter gewerkt worden, gewerkt  door te kijken naar wat er diep van binnen leeft onder de oppervlakten van de dingen waar we ons mee bezig houden en waar we ons niet of nauwelijks bewust van zijn. Want we leven  zonder de diepte van het eigen wezen te onderzoeken. En aan dat onderzoek komt geen einde omdat  de omstandigheden altijd veranderen en we ook ieder moment zelf anders kunnen zijn en reageren. Nooit een saai moment.

Omdat we daar niet mee bezig zijn kwamen hoog ontwikkelde mensen met heldere inzichten tot mooie uitspraken om ons een klein beetje de weg te wijzen in ons eigen innerlijke landschap.

 Dat is waarom Krisjnamurti zei: De wereld, dat ben je zelf. 

Dat is waaron de Boeddha zei: Er is  geen verschil was tussen mij  en jou maar ik was  niet lui em jij bent dat wel. 

Dat is waarom Jezus zei in (ik meen) het Tomas evangelie toen de discipelen hem vroegen over de toekomst:  "Weten jullie dan al waar je vandaan komt". 

Ik heb die uitspraken een beetje naar mijn eigen hand gezet maar daar kwam het wel op neer. 

Intussen is de derde storm al aardig weg geëbd en gaan we hopelijk wat rustiger weer tegemoet. 


Als er geen mensen bestonden die meer weten dan ik zat ik misschien  nu nog in het stenen tijdperk

🙊



 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten