The sky is the limit
Een gevleugelde uitspraak van Gelek Rimpochee.
En daar zit ik dan met mijn grenzen. Het is lastig te overzien en er inzicht in te krijgen. Toch, ia het is mogelijk. Soms denk ik je moet wel een bijzonder creatief vermogen hebben en en misschien ook wel ontzettend moedig zijn om over je eigen grenzen heen te durven stappen op het moment dat je die weestand of blokkade opmerkt en als zodanig herkent.
Want als ik er goed over nadenk zijn mijn grenzen niets anders dan blokkades en vaak nog meer zijn het weerstanden want die herken ik makkelijker dan blokkades. Daardoor beperk ikniet alleen mezelf maar ook de ander met wie ik te maken heb. En die blokkades opheffen betekent niet eens dat ik dan alles maar moet laten gebeuren of goed vinden of over me heen moet laten lopen en al dat soort onzin. Ik mag zijn die ik ben in samenhang met het greheel.
De meeste beperkingen leggen we onszelf op door onze weerstanden. Ik denk ook niet dat het mij gaat lukken daar 100 procent overheen te stappen en daar gaat het me ook niet om. Het is genoeg behulpzaam er een beetje inzicht in te krijgen Het is meer leren doorzien hoe het werkt. iedere keer weer naar mezelf kijken en zien waar die weerstand oppopt en of dat dan echt nodig is. Dat is steeds weer de vraag. Of de keus die ik naar aanleiding daarvan maak zinvol en behulpzaam is. Die overdenkingen zitten dan ook nog eens vast aan dat labelte dat ik mezelf zo makkelijhk opplak en zeg ' Zo ben ik nou eenmaal" en dat heeft alles te maken met het feit dat ik vast zit in dat denken. Daarmee identificeren we ons en zeggen dat ben ik omdat we denken dat dat de enige mogelijkheid is. Maar er is toch altijd verandering mogelijk. Er is niets dat gelijk blijft aan zichzelf. Zelfs kristallen veranderen en zijn gegroeid en als je maar lang genoeg wacht vergaan ze ook ooit weer 🤔😁
En het geeft zoveel meer ruimte heb ik geleerd als ik mijn eigen grenzen durf te verleggen, En toch trap ik er iedere keer weer in, in mijn weerstanden waardoor ik vastzit en me beperk. Dom he.
In het najaar is de klimop waarschijnlijk heerlijk zoet wan het gonst er nog rondom van de bijtjes. In ons vorige huis bloeide hij tegen een schutting en ook daar zag ik ze ieder jaar volop snoepen van de nectar.
Deze foto maakte ik in Burgers Zoo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten