kwartjes die me toevallen

  Weer eens proberen woorden te vinden voor de kwartjes die zo af en toe vallen terwijl ik mijn sadanas aan het mediteren, ben. Die kwartjes betekenen voor mij een diepere vorm van begrijpen van iets dat ik al wel weet maar waarvan ik eerder niet de diepte kon ervaren, en dan plotseling is er dat bijzondere begrijpen hoe het zit, noe het in mij werkt wetend dat ernog veel meer in schuil gaat want altijd weer blijven ernieuwe kwartjes vallen. Zo bijzonder.

Iedere Sadana begint met het nemen van toevlucht en daaraan wordt veel aandacht besteed in de lessen die we daarover krijgen. Dus ben ik er goed mee op de hoogte. In de Lamrim, heeft Rimpoche het over de bakker waar je toevlucht toe neemt als je brood nodig hebt.   Er is altijd wel iemand die weet waar het over gaat, En die je kan helpen met hetgeen waar je zelf weinig of niets van weer. Duidelijk.

Toevlucht nemen heeft meetdere niveaus die dan ook weer met vertrouwen te maken hebben want je kunt pas geholpen worden door iemand die je vertrouwt met en in zijn kundigheid en daar kom je pas in de praktijk achter in hoeverre  dat vertrouwen er kan en mag zijn. Dat vertrouwen kan ver gaan en in geval van een operatie bijvoorbeeld zul je jezelf volkomen toe moeten vertrouwen aan de arts, Als dat vertrouwen er is dan geeft dat veel neer rust dan wanneer het er niet is. Het vertrouwen in hem of haar wordt  opgebouwd uit dat wat de arts heeft geleerd en de resultaten die hij of zij heeft geboekt bij de genezing van veel patienten. 

Zo is het eigenlijjk niet anders in de Boeddhistische traditie met de leer van de Boeddha. En wanneer je dan zelf gebruik gaat maken van die leer en de resultaten in je eigen leven ervaart dan komt er steeds meer vertrouwen. Dat is iets wat ik intussen door de jaren heen heb ervaren en waar ik  heel blij mee ben. 

Maar mijn wortels liggen in de christelijke traditie met een God die wel voor mij zal zorgen en een Jezus die voor mijn zonden is gestorven is , In die dogma's kon ik mij niet zo vinden. Ik baseer me liever op wat meer logica en daar wringt bij mij nou precies de schoen, Want aan de ene kant gaat dat er bij mij niet in en zoek ik het in een eigen verantwoordelijkheid en meer logica en aan de andere kant is dat veryrtouwen in een vader in de hemelen die voor me zorgt wel lekker ook al kan ik me niet vinden in die stelling die ik jaren geleden al had achterhaald en met mijn denken had afbeschreven. Maar denken betekent nog niet da het me eigen is gewortden. Ik ben waarschijbnlijk wat hieraqrchie gevoelig en laat me graag leiden als dat makkelijker is. Zolang er dus van verwennerij  en een goed leven sprake was had ik geen problemen met de christelijke ttaditie en de vader in de hemel. Maar toen het leven met alle problemen van dien zich aankondigde begon alles te wankelen en vond ik  uiteindelijk een toevlucht in de Boeddha met zijn logisch denken en praktische lessen duidelijker en dat paste me beter. Maar een maar was die toevlucht want iedere keer wordt het balletje weer teruggespeeld en wordt me duidelijk hemaaakt dat het allemaal in mijaelf aanwezig is,Het koppetje vindt dat wel prima en die stelling dat het allemaal in mijzelf aanwezig is past daar wel bij. Daar ben ik door de jaren heen behoorlijk van doortdrongen geraakt. Het vertrouwen was gegroeid, de toevl;ucht was duidelijk. Ik begreep ook dat er niet zoiets buiten mijzelf was waar ik ja wat???? waar ik  hetzelfde gevoel bij had als bij die vader in de hemel die wel voor mij zou zorgen. 

Een gevoel van diepe vrede is me wel vaker overkomen en dat zijn cadeautjes waar ik  blij mee ben maar pas op het moment dat het kwartje over toevlucht kan vallen en het toevlucht nemen tot Boeddha Darmha en Sangha diepe vrede en overgave gaat betekenen wetend dat het diep in mijzelf verborgen zit  want anders zou het er toch nooit uit kunnen komen) dan denk ik dat ik weer een klein stapje dichterbij de duidelijkheid van toevlucht nemen ben gekomen.  En dat kwartje viel nu plotseling. Dan is het er zo in eens. 

Het is niet alleen in mijzelf maar in het totaal van  het geheel. De alles omvattende kwaliteiten waarin ik me geborgen kan voelen aanwezig dat is waar ik  me aan over kangeven. En daar kan ik me een voorstelling van maken van een Boeddhamind die door de eeuwen heen een vorm heeft gekregen door de oneindig vele beoefenaren en die  vorm kan ik ook  verinnerlijken waardoor het in mijzelf en om mij heen 'duidelijker en voelbaar' aanwezig is. Zo totaal aanwezig dat het energie geeft en ik daar de kracht uit put om te doen wat ik wil en moet doen. De blijdschap om dat te geven wat ik kan geven in de vorm van er zijn voor het totale leven. 

Zo  en daar laat ik het even bij. Dat zijn werkelijk cadeautjes die me overkomen. Daarom heb ik het maar snel eens opgeschreven zodat ik het me kan herinneren als het weer eens wegzakt.  

Tekening op een foto gemaakt op de tanblet. Ik ben al weer helemaal in kerststemming. Dat komt vast omdat sinterklaas hier niet meer langs komt. Een tante van mij zei altijd:

 Ach kind je verliest een dubbeltje en vindt een kwartje