Mijn vriendin is overgegaan.
Natuurlijk dat is wat me op dit moment bezig houdt.Allerlei berichtjes en uitwisselingen van hoe het ervaren wordt door degene die allemaal bij haar betrokken waren in de verschillende studiegroepen die ze bbegeleidde.En degene die het dichtst bij haar aanwezig konden blijven alle dagen dat ze nog aanwezg was.
Tot op het laatste was ze er voor ons want zelfs op jhaar sterfbed was ze nog een voorbeeld. De manier waarop ze om ging met alle verantwoordelijkheden die ze naar iedereen toe voelde en steeds weer aanwezig was als iemand daar behoefte aan had en dan contact met haar kreeg waarna ze weer wegzakte. door dat een uitgeputte lichaam.
We zullen haar missen. Haar sterke persoonlijkheid. Toch laat ze ons niet in verdriet achter maar vreugdevol en dankbaar omdat haar erfenis in onze harten is gegrift en daar zal voortleven.
En dan ga ik nu een nieuw weekend tegemoet en zelfs nieuwe impulsen door de gebeurtenissen van de laatste paar weken. Ik voel nog een grotere betrokkenheid bij het pad dat ik ga en daar ben ik dankbaar voor. Het geeft energie in dat lijf vn mij dat toch wel steeds vermoeider wordt. Maar dat heeft zo zijn bekende oorzaken.
En dat pad is niet ergens verweg of in de lucht, hemel of hel maar gewoon hier en nu.
Dus ben ik toch weer met mijn werkplek aan het stoeien geweest. Dat prachtige plekje op de balkon is natuurlijk heerlijk. Maar twee tafels op verschillende plekken is toch niet zo handig en ik bleef heen en weer lopen. Niet goed voor mij..
Dus pakten we vanmorgen het hele spul van de balkon weer op en zette het nu met tafel en al naar de werkplek in de kamer.
En daar zit ik nu drifig te tikken. Meer mogelijkheden met meer ruimte oor de schilder gereedschappen. De tblet erbij en alle materialen die ik wil kunnen gebruiken.
Het scheelt dat ik van verandering en verhuizen houd. Maar misschien kan nu de rust een poosje neerdalen En blijf ik hier een tijdje rustig werken met hopelijk voldoende licht. Want dat is altijd een heet hangijzer in verband met mijn ogen. Ik heb het nu in ieder geval naar mijn zin.
En niet te vergeten ook onder de tafel staat mijn tas met verf en een schapjes met schetsboeken en papier. Alles onder handbereik.
Gecondoleerd met het verlies van je dierbare vriendin.
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd, Elly. Wat ik over haar lees was ze een heel lief, betrokken mens. En nu moet je haar missen, dat is hard. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenJe nieuwe werkplek is ook al zo fijn. Ik vind het altijd leuk foto's van werkplekken te zien.
Overgegaan... en toch doet vaak pijn...
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd, Elly. Je nieuwe werkplek ziet er goed uit, zo bij het raam.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi,dat iemand tot het laatst zo'n licht kan zijn voor veel mensen. En waarschijnlijk via herinneringen voor lange tijd. Sterkte met het fysieke missen
BeantwoordenVerwijderen