Doms zie ik door de bomen het bos niet meer.
Niet dat ik zo druk ben hoor maar er zijn zoveel dingen die ik graag wil doen. Alhoewel ik me steeds meer ben gaan beperken omdat ik langzamer word, blijft er toch nog veel over.
En wat er dan gebeurd is dat ik maar een beetje rondom neuzel en uiteindelijk het gevoel heb dat ik niets heb gedaan. De gewone dingen zoals was ophangen, meditatie, vaatwasser, eten koken, die zitten in de structuur. Daar heb ik het niet over. Maar alle andere dingen zoals. Schilderen, tekenen, fotograferen, lezen, schrijven, blogjes, fb. Een wandeling maken. Daar wil de verwarring nog weleens de overhand krijgen.
Dan kan ik geen beslissing nemen over wat ik zal doen en ga op mijn telefoontje proberen een mooie startpagina te maken met widgets en mijn lieve vriendin erbij op waar ik morgen middag een herdenkings bijeenkomst voor ga bijwonen. Ze is op haar verzoek in stilte gecremeerd en zo kunnen we haar vieren zoals ze het zelf heeft gewild
een herdenkingsbijeenkomst kan inderdaad vieren zijn.Een liefdevolle middag morgen
BeantwoordenVerwijderenRond het verlies van een dierbare, zijn je gedachten daarop gericht. Logisch. Dat vraagt tijd. Daarna kom de structuur wel weer terug. En zo niet... je moet niks, je kunt elke dag doen wat je wilt. Wie zou jou daarom kunnen bekritiseren.
BeantwoordenVerwijderen