Ik stoor me aan mijn slecht geschreven blogjes. Het wordt steeds moeilijker evenals het lezen in het algemeen om de teksten ook terug te lezen en fouten te herkennen. Al kijk ik het vaak na er ontgaat me zoveel.
Ik ben benieuwd hoelang ik dit volhoud samen met mijn ongeduld en ergernis nadat ik dacht dat het goed was. Met meer geduld zal vast de ergernis ook verminderen.
Al leer ik nu niet meer bete mijn teksten te schrijven door de handycap en een tekort aan kwaliteit voor de taal, geduld leren hebben met mezelf en accepteren dat het is wat het is, is op zich ook al een hele toer.
In ieder geval bedank ik de lezer voor het geduld.
Een mens is nooit te oud om te leren. En leren kan ik van alles wat er op het pad komt.
Gekroond
