De volheid van de leegte.

Sjonge jonge, zware kost heb ik de laatste tijd gelezen maar voor mij zo verhelderend en een feest van herkenning. Eigenlijk het complete pad dat ik in het Boeddhisme leerde kennen in een Christelijk jasje gestoken. Niet dat het omgezet was maar het is gewoon vanuit de traditie van het christendom in de mustieke tekst van Simone Weil gezet en uitgelegd, voor mij zo behapbaar. Het wordt dan heel duidelijk waar het menszijn over gaat. Niets halleluja  en verlichting maar het is zoals het is.

Op een gegeven moment kwam ik tegen in haar tekst wat mij ook al eerder duidelijk was. Hoezo zei Jezus aan het kruis: mijn god mijn god waarom hebt ge mij verlaten. Een diepzinnig en mystiek gegeven over hoe de werkelijkheid en de Leegte van de volheid van alles eruitziet. Dat komt binnen bij mij en gaat tot op het bot.

Ik vind het prachtig de raakvlakken te zien van Boeddhisne en Mystiek. Alsof ik nog dieper door kan dringen tot de eenheid van alle bestaan op basis van afhankelijkheid en de volheid van de Leegte.