Het regent en de bladertakken van de bomen voor ons raam wuiven op de wind. Om de flat waait het altijd iets harder dan bijvoorbeeld verderop in het park waar ik op kijk. Het ritmisch bewegen van de blader trossen doet me plots denken aan de Hadj in Mekka. Een mensenmassa die zich voort beweegt om een bepaald doel te bereiken een wens om in verbinding te komen met iets dat boven hun kennis uitgaat. Zou dat ook voor de bladeren gelden. Onwetend een verbinding zoeken met dat wat zij niet kennen om soepel mee te kunnen bewegen met dat wat is.
Het verschil is dat mensen denken dat ze weten, maar wat weten we nou echt?
