Als de hemel valt

Wat ben ik blij met dit blogje.
Ik ben begonnen om het voor mezelf te schrijven en alle dingen die op spiritueel gebied voor mij  belangrijk zijn, op te schrijven. Het doet me goed het zelf makkelijk bij de hand te hebben en terug te kunnen lezen. Nu zette ik er een nieuwe pagina in onder de kop. Het is een link naar de autobiografie, 'Als de hemel valt' en vooral de epiloog die ik er in zijn geheel plaatste valt onder de noemer van dit blog.
Zo kwam ik er ook weer aan toe om het terug te lezen en me vol dankbaarheid te verheugen in alles wat dit leven me heeft geboden zelfs in zeer moeilijke tijden en dat wil ik toch ook graag delen.

Soms voel ik me zo machteloos als ik al het lijden wat de mens doorstaat om me heen zie en alle ellende die er op de televisie en andere media voorbij komt. Machteloos omdat ik fysiek niet in staat ben wat dan ook te doen om alle narigheid op te lossen. Ik ben zelfs de laatste jaren tot de ontdekking gekomen dat aangeboden diensten zelden aangenaam zijn. Een luisterend oor is meestal meer dan genoeg om niet het tegendeel te bewerkstelligen. Vaak is het genoeg er gewoon te zijn als het nodig is. Maar mijn armen zijn altijd te kort.

Een ander kan niets leren van de dingen die ikzelf door ervaringen en aandacht geleerd heb en zelf beschik ik niet over de wijsheid de juiste dingen te doen of te zeggen waar een ander iets aan zou kunnen hebben om zichzelf uit het lijden te bevrijden want daaruit ben ik zelf  niet eens bevrijd. Daarom is het enige dat ik kan doen 'zelf bij de les blijven' en opmerkzaam zijn in dat waar ik mee bezig ben. Ik heb geleerd hoe behulpzaam dat kan zijn bij alle problemen die ik op mijn weg tegenkom en het teruglezen van de stukjes die ik erover schrijf onderstrepen dat voor mij. Het geeft me een extra impuls om aandachtig en bewust met mezelf en de omstandigheden om te gaan.

Ook heel behulpzaam bij reflecterende momenten vind ik de boeken van Krisjnamurti. Iedere keer weer spoort hij zijn toehoorders aan om het zelf uit te zoeken en diepgaand onderzoek te doen in hun eigen geestelijk functioneren. Hij wijst iedere autoriteit en religie af. En ik begrijp dat ook wel omdat er dan het gevaar bestaat dat je niet meer openstaat en denkt dat DAT het is en mijn ervaring is ook  dat DAT niet bestaat. Toch heeft wat Krisjnamurti afwijst mij wel geholpen de weg naar binnen te vinden. De stok achter de deur om er mee bezig te blijven en aan de hand van de eigen onderzoeken de methode te vinden die bij me past. Voor mij is het na vele jaren duidelijk dat het niet meer en zeker niet minder dan methoden zijn om tot iets te komen.

Ik zal af en toe nieuwe teksten van Krisjnamurti die mij inspireren in de pagina's van de bovenbalk plaatsen.