Of toch wel...? Want moeten wandaden en delicten dan maar niet voor de rechter komen.
Natuurlijk wel er moet recht gesproken worden. Dat is ook niet waar ik het over wil hebben. Degene die een misdaad begaat zal daar de consequenties van moeten dragen. Zo werkt dat in een democratische rechtstaat en zo is dat goed. Maar wat is dan zo lastig?
Nou ik vind het vaak wel moeilijk om bepaalde dingen in de juiste proporties te blijven zien en de mens zoals hij is in zijn of haar totaliteit te zien. Want we zijn toch meer dan alleen maar dat wat we op een gegeven moment zeggen doen of denken. En ik denk dat daar de grote moeilijkheid zit. Ik ben geneigd om het kind met het badwater weg te gooien. En wat gebeurd er dan. ... We krijgen een hekel aan elkaar. Zeggen dat de ander fout is of niet deugd. Maar dat is een halve waarheid. Werkt dat niet zo bij de meeste mensen. Vooral tegenwoordig zie je veel tweedracht. Groepen die tegenover elkaar komen te staan omdat het badwater wordt weggegooid met kind en al. Ik vind het heel lastig om daar helder in te blijven. Ik heb gemerkt dat ik daar nu al jaren mee bezig ben en mijn voor en afkeuren van anderen blijft nog steeds in de hoek van veroordelen plakken en weggooien wat ik niet wil. Gelukkig al minder extreem dan vroeger maar dat komt meer omdat ik me er steeds beter bewust van wordt en er daardoor anders mee om leer gaan. Maar moeilijk blijft het.
Wat mij behoorlijk de ogen opende was een film die ik ooit keek. Dead man walking/. Het enige dat ik helaas op YouTube vond was de trailer van de film.
https://www.youtube.com/watch?v=a-tLJ-OXN9I&list=PLMen-MGjwd5MPtDqhp8HZczC6RsavEDYA
In het kort gaat het over een non die op zoek gaat naar de mens achter de moordenaar en hem begeleid tot aan de doodstraf. Alle veroordelingen over haarzelf die ze tegenkomt en de weg die ze onvermoeibaar samen met hem gaat. waarin hij eindelijk aan het eind van de film erkent wat hij gedaan heeft. En ik herinner me dat ze hem zegt. Nu ben je waarlijk mens. Em zo gaat hij de doodstraf tegemoet. Zo knap dat zij de mens bij blijft staan.
Zonder veroordelen er zijn voor elkaar schijnt vooral in deze tijd zo moeilijk te zijn. En iedere keer weer merk ik hoe mijn haren overeind gaan staan als er bepaalde berichten voorbij zie komen op tv, twitter, fb etc.. die niet in mijn filosofie of gevoel voor menswaardigheid passen en dan heb ik moeite niet te reageren in mind of op schrift. Dus laat ik het voor wat het is en doe niets. Mijn eigen mening uiten is nog moeilijker en daarbij komt dan nog het feit dat ik door mijn mening te verkondigen me bloot zou stellen aan al die boze reacties. Dan maar liever een pas opzij maken. Want ik ben er ook nog eens van overtuigd dat alles wat erover gezegd wordt alleen maar meer haat zaait. Zelfs het vermelden van een boosterprik geeft al reden tot reacties. Helaas. We kunnen elkaar niet in de eigen waarden laten.
Maar het belangrijkste voor mij is het zuiver te houden en dat valt lang niet altijd mee, het verschil tussen oordelen en VERoordelen.
Door al die dingen die een rol gaan spelen, Weerstanden en oordelen daardoor werk ik liever aan mezelf dan te denken dat ik een ander zou moeten "bekeren" wat dat dan ook maar zou mogen zijn. Ik heb nog genoeg te doen om te werken aan de integriteit in mijzelf Want veel ideeën zitten hoofdzakelijk tussen de oren, totdat we er een ander mee benadelen. En op dat punt kan ik een keus maken die alleen maar mijzelf aangaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten