Het ongrij[pbare willen begrijpen. dat slaat nergens op. En toch is dat het waar ik altijd naar op zoek ben. Wetend dat het niet te pakken is maar altijd en overal aanwezig. Het eindeloos zoeken en af en toe een glimp opvangen. Even denken dat ik iets zou snappen en onmiddelijk is het weer verdwenen. En toch is het ook dan als het ontsnapf lijkt te zijn altijd en doorlopend aanwezig. Het is de kunst om volledig van uit dat niet weten te gaan leven en uit ervaring op leren merken dat het er is.
Ook al denk ik dat ik dingen weet en begrij[p is dat niet het begrijpen van het diepste wezen van het zijn en toch leef ik het iedere dag en is het wat het is. Want weten is iets anders dan ervaren. Maar over het algemeen ben ik me daar niet of nauwelijks van bewust. Soms in gesprekken met anderen kom ik iets dichterbij in de wisselwerking van woorden die niet altijd dat zijn wat ze uitdrukken maar een benadering van wat er in het diepste van ons zelf leeft
Kan je het nog volgen?
Nou ik niet 😏
Wat denk ik dan te weten wat wij beiden niet weten terwijl ik denk dat jij iets anders zegt dan je denkt. Je kan wel zeggen dat het niet bij je past maar het is er wel altijd en ook altijd aamnwezig. Laten we het ons bewust maken.
Liefs
Elly
Ingewikkeld. Kan je het nog volgen? Eerlijk gezegd niet. Zo denken lijkt me heel vermoeiend, maar misschien begrijp ik het niet goed. Kijk dat bedoel ik, de ene vraag werpt de andere op.
BeantwoordenVerwijderenMet iets accepteren voor wat het is en dan toch loslaten.... Niet altijd makkelijk.
BeantwoordenVerwijderen