Eindelijk wordt de lente voelbaar. Het wordt tijd voor een wat koeler zittende jas want ik had het behoorlijk warm op mijn wandelingetje terug naar huis van een bezoekje aan een vriendin.
Thuisgekomen ben ik aan een concept tekst begonnen voor een nieuw blogje over de dingen die me bezig houden na een zoom sessie. Dan is er altijd wel weer stof om over na te denken. Me erin te verdiepen door het me meer eigen te maken door de dag heen in het dagelijks leven.
Hier voor mijn raam op het westen komt de zon in de middag naar binnen en dat is genieten alhoewel het nu ook weleens storend is omdat door het scherpe licht mijn zicht veel slechter wordt. Misschien moet ik dan maar eens een zonnebril in huis op gaan zetten. 😎
Dat speelt hoofdzakelijk in het voorjaar. Dan staat de zon laag naar binnen te schijnen en zitten er nog geen blaadjes aan de lindebpmen voor het raam. Dus over een tijdje is het hier een oase van stralend maar iets getemperd licht.
Maar nu , als de zon hem beschijn t staat er tussen de flats een prachtige bloesemboom in bloei. Het is een vroege bloeier Ik heb geen idee wat voor boom het is maar mooi is hij.
Ik denk dat hij is geplaatst toen de flats die naast ons staan, zijn gebouwd en dat was in de begin jaren 80. Dat weet ik bog goed omdat ik toen op Vreedehoff werkte en graag in een van die apartementjes had willen wonen.
In 2005 toen mijn leven compleet veranderd was, werd onze flat waarin we van begin af aan wonen, gebouwd.
Ik werkte al jaren niet meer in het toenmalige verzorgingshuis dat intussen een verpleeghuis is geworden door fusies met Innoforte onder de druk van de veranderende zorg systemen voor ouderen Dde in mijn ogen geen vooruitgang maar eerder achteruitgang betekenen
In de jaren 80 had ik niet kunnen bedenken dat die droom om hier aan de rand van het park te kunnen wonen werkelijkheid zou worden,
Dromen worden soms waarheid.
Grappig is dat, met die dromen.
BeantwoordenVerwijderen