Vrolijk Pasen

 Ja vrolijk Pasen, eieren zoeken en eten , blij zijn dat het voorjaar de nieuwe geboorte van de natuur zich weer volop ontwikkelt.  Genieten van het leven en de mooie dagen die we hopelijk nog mogen ervaren,. 

Alle verhalen rond de Pasen uit de traditie worden denk ik hoofdzakelijk nog in kerken verteld. Het is lang geleden dat kerk en kroeg een geheel waren en het leven meer als een geheel werd bekeken.  Traditie, Religie, Kerk en Leven het was een groot geheel en onsmakelijk met elkaar verbonden, 

Die tijd is voorbij. We zijn in vakjes gaan leven,. ieder in zijn of haar eigen hokje alles gespecialiseerd en opgesplitst.  Als ik dat hier zo even neerzet valt het me op wat er ontzettend veel grote veranderingen hebben plaats gevonden door de jaren en zeker door de eeuwen  heen. Veel is erdoor verbeterd maar heel veel goede dingen zijn ook op de helling komen te staan en zelfs verdwenen. Onherkenbaar geworden voor de nieuwe tijd en de nieuwe generatie,  Vaak werd het kind met het badwater weggegooid. Zo kan het zijn dat in veel gevgallen de basis waarop je terug kunt vallen ontbreekt. 

Van god los. 

Wat dat dan ook mopge zijn dat god. Daar gaan de verhalen mijns inziens ook niet over. Daar is door de mens een beeld van gemaakt en die zijn  door groepen in verschillende hokjes gestopt.  Dat beeld waar iedereen wel iets over te zeggen heeft maar dat nooit de lading kan dekken, Ook al denken velen de waarheid in pacht te hebben. 

Evenals sprookjes en legenden, ik durf het bijna niet te zeggen omdat ook dat de lading niet helemaal dekt maar als we de diepere lagen van de verhalen konden duiden en op onszelf betrekken, inzicht zouden krijgen in wat ze ons te vertellen hebben over ons dag dagelijks leven dan vallen de eeuwen samen inprachtige verhalen over wie en wat ik ben. Hoe het leven, MIJN leven in elkaar steekt want ik ben degeen waar ik over lees in religieuze verhalen evenzoveel als in sprookjes en legenden.. Wat ik lees ben ikzelf en hoe ik een weg kan bewandelen die zoden aan de dijk zet naar een beter zinvol bestaan. 

Als al die verhalen letterlijk genomen worden, wat misschien in bepaalde verhalen wel het geval is maar niet altijd even belangrijk, dan ontstaat er discussie over waar en niet waar. Als ik ze gebruik om ervan te leren en inzicht in het leven zelf en mijn eigen leven te krijgen dan ontstaat er ruimte  en diepgang in mezelf. Komt er een basis waarop het eigen leven op de eigen manier geleeft kan wor den 

Dan zie ik wat wij mensen elkaar altijd weer aandoen en zelfs wat ik zelf op bepaalde momenten ook anderen aanbdoe door in naam van gerechtigheid en oordelen te handelen  omdat ze over mijn grenzen gaan.  Dan zie ik Israel als mijzelf die altijd weer in opstand komt tegen alles wat er aan ongenoegen op mijn pad komt  zonder te zoeken naar de juiste weg om ermee om te gaan. (En natuurlijk  wil ik met bevenstaande geen enkele kriminaliteit goedkeuren,)   Dan wordt religie zinvol en kan het 'mij eigen' worden in alle verhalen die ik tegenkom. Heb ik zelf de mogelijkheid mijn  afwegingen en beslissingen te nemen. Kan nik open blijven staan voor alle menselijke mogelijkheden. 

Dan zie ik een kruis als de tijdlijn van het leven en de horizontale lijn als de verbinding met het allesomvattende en eeuwige dat hier en nu het enige  raakvlak heeft.

Ik las een prachtig gedicht te mooi om niet te delen. 

Het geheim 

Hier in het midden 

Van het kruis

Hier in het midden 

Van de rauwe aanwezigheid 

Van leven en dood 

Hier in het midden 

Van de tijd en tijdloosheid

Van de leegte en volheid 

Hier in het midden 

Van de begrenzing en oneindigheid 

Van het tastbare en onzichtbare 

Hier in het midden 

Van het horizontale en verticale 

Verbinding 

Van de Geliefde 

En geliefd zijn

Kan 

Mijn wezen

Niet

Gekruisigd worden 

Want

Hier in het midden

Van dat kruis 

Ontmoet ik

De Levensbron 

Mijn

Levensstroom 

Van 

De

Heelheid 

Daar

In het midden van 

Het onvermijdelijke kruis 

Wordt 

Altijd 

Pasen

Onvermijdelijk 

Omdat

Het

Leven 

Niet

Sterven 

Kan

Agnes Domanska