Ik heb een juweel gevonden. Een schitterende diamant. Dat is niet de eerste de beste steen die geslepen kan worden, Maar de hardste en en niet altijd makkelijk te slijpen. Eerst dacht ik dat ik geluk had en dat ik een uitzondering was. Zo blij was ik ermee want wie vindt er nu zo'n prtachtige steen? Maar naar mate ik eraan ging werken kwam ik tot de ontdekking dat steeds meer mensen zo'n steen hebben. Ze zijn prachtig en er wordt aan gewerkt.
Nu eindelijk begrijp ik dat we allemaal, niemand uitgezonderd zo'n steen zo'n ptachtige ruwe diamant hebben en zelfs zijn. Want het is het leven zelf, de levende ervaring waar we dagelijks mee geconfronteerd worden. .Een leven met heel veel menselijke mogelijkheden die gebruikt en bewerkt kunnen worden waardoor we in geslepen stralende diamanten kunnen veranderen. Dat slijpen gaat wonderlijk genoeg niet slleen aan de buitenkan maar vooral aan de binnenkant. en het gaat ook niet van de ene op de andere dag daar is tijd en inzet voor nodig.
Nou wil het toeval dat er niet een steen hetzelfde is en dat we er zelf aan kunnen slijpen zoals we willen maar hem zelfs ook nog ruw kunnen laten, alhoewel me dat lastig lijkt in een doorlopend veranderende wereld want daar liggen toch onze spiegels en raakvlakken, En dan zijn er ook nog vele facetten te slijpen om hem zo mooi en stralend mogelijk te maken afhankelijk van wat iedereen wil of kan. Welke mogelijkheden er zijn, is ook heel verschillend en gelukkig is er niemand die zich kan voorstellen hoe de ander zijn steen wil en kan slijpen. We kunnen wel kijken naar de anderen en ons laten beinvloeden als we dat toelaten maar het is niet noodzakelijk. Omze eigen steen vraagt een specifrieke behandeling die helemaal gebaseerd is op de mogelijkheden die in het leven van die ene specifieke persoon aanwezig zijn.
Ik kijk graag naar de stenen van de mensen om mij heen en dan zie ik facetten die me wel passen of waar ik ook mee bezig ben en andere die ik afwijs maar voor die ander zijn de facetten die ik afwijs essentieel. Zonder die facetten zou het leven minder waardevol lijken boor hen. Terwijl ik denk dat ze voor mij totaal niet van belang zopuden zijn omdat mijn leven toch een beetje anders in elkaar steekt. Maar het bliven diamanten en het is heerlijk als ze kunnen schitteren.
Ik wil schrijven over mijn diamant die ik wil slijpen zoals ik het wil. Als het even kan naar het voorbeeld van diamanten die ik hoog in mijn vaandel heb staan. Dat heb ik leren zien door me in die diamanten (het leven van bijzondere mensen) te verdiepen en zelf ben ik ook aan het slijpen gegaan en ik werd steeds enthousiaster door mijn eigen levende ervaring die daaruit voortvloeide. Het was geen dogma het was niet naar de letter maar mijn persoonlijke levende ervaring waar ik op leerde vertrouwen en naar leerde kijken dat gaf de resultaten waardoormijn steen geslepen wordt. Niet alleen zie ik mijn eigen steen daardoor steeds beter maar ook andere stenen en de ruwe diamanten zie ik als juwelen. En verder, alles mag er zijn zoals het is.
Maar zo af en toe merk ik dat ik even niet bij de slijp les ben want slijpen is niet altijd makkelijk en dan heb ik het weer nodig om goed naar mijn eigen diamant (mijn eigen leven dus) te kijken en me te realiseren dat het een kwestie is van gewoon doen zoals ik het wil doen en gaan zoals ik wil gaan. Me niet af laten leiden door andere stenen want er is geen steen met elkaar te vergelijken. Mooi zijn ze allemaal.
Mijn leven is mijn diamant
Daar wil ik over schrijven. Niet meer en niet minder dan dat.
.
Was even op bezoek bij je..kom later weer!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie vergelijking. Helemaal het gegeven,dat iedereen een diamant is. Zullen we daar vaak bij stilstaan?
BeantwoordenVerwijderenEen mooie metafoor. En zo waar!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad een prachtige metafoor. Ieder zijn eigen slijpvorm. Ik heb lang naar het bouwwerkje (schuurtje-kippenhok?) gekeken, zat weer even bij opa in de achtertuin.
BeantwoordenVerwijderenIk wilde ook iets over een metafoor gaan zeggen, maar het is al twee keer gedaan. Dus kan ik me aansluiten bij de anderen. Overigens denk ik dat het niet makkelijk zal zijn om zo ruw te blijven als men ooit is geweest. Vaak wordt er geslepen, bewust of onbewust. Het leven daagt er ook toe uit. Dat is het mooie van dit hemelse systeem.
BeantwoordenVerwijderen