Toch denk ik dat er iets is wat ik niet goed aanpak. Ik moet er eigenlijk een beetje om lachen. Er staat al een blogje klaar waar ik nog wat fotootjes bij wil plaatsen maar dit popt nu plots bij me op want ik ben zoooo moe.
Mijn hulp is met vakantie en ik pakte vanmorgen even wat huishoudelijke karwijtjes op. Nou nou wat valt dat tegen. Ik vond het best wel lekker om te doen bloemetjes en plantjes verzorgen, met de stofdoek rondzwabberen, hier en daar wat grijpen en verplaatsen, o ja en ook nog de gootsteen ontstopt die liep niet zo goed door. Maar ik had niet verwacht dat ik binnen een uur moe zou zijn van het rondzwabberen met een stofdoek prullebakjes,leeggooien en dat soort dingen. Dus nu zit ik al uitgeteld achter de tablet te tikken. Niet te geloven. Ik ben dat ook helemaal niet meer gewend. Misschien moet ik toch wat vaker in beweging komen.
Intensief bezig zijn met het koppetje ja dat houd ik langer geconcentreerd vol en krijg daar zelfs energie van. Vaak weet ik niet van ophpuden. Dat heb ik altijd gehad, Niet dat ik kan leren hoor want ik ben ook tot de ontdekking gekomen dat ik wel goed linken kan leggen en begrijpelijk kan leren. Maar domweg uit mijn hoefd volgorden en rijtjes leren dat is een crime. Het boeit me niet en heeft me nooit geboeid en dan onthoud ik het niet. Ook lijfelijk ergens energie instoppen ook dat is een puinhoop. Vroeger een keer in de week klassiek ballet dat was wel leuk om moe van te worden maar dat is boorbij. Nou ja daar doe ik het dan maar mee en pas me aan. Ik moet gewoon eerder gaan zitten en vaker kleine dingen doen. En dat stofzuigen... dat komt wel. Het kan zo maar zijn dat mijn lief dat doet net als vorige week.
Dat blogje dat in concept staat komt er ook nog wel aan. Daar hoef ik niet moeilijk over te doen. Het kost geen lijfelijke energie.
En wat realiseer ik me nu ook weer hoe blij ik ben met die rollator. Als we gaan fotograferen kan ik overal tussendoor gaan zitten en zo houd ik het wèl anderhalfuur vol, Ideaal. Ik ben lenig ja ja maar kennelijk niet sterk. Wat een slappe hap. 🤣
Weer alle tijd om met de fotootjes te frutselen die ik gister in de dierentuin maakte want daar is meer te beleven dan dieren achter de tralies waar ik nauwelijks naar kijk of er moet iets bijzponders gebeuren. We komen er zo regelmatig natuurlijk met het fototoestel om een rondje te lopen. Zo blijf ik toch in beweging. Maar nu took maar weer eens ergen anders heen. Musea of kleine stadjes kijken.
Moeilijk he,je energie in porties verdelen. Ooit na een pericarditis kon ik heel weinig. Ging zitten op de salontafel om zo een stuk te stofzuigen.Als ik iets van een boekenplank pakte,meteen even stof afnemen daar. Zo zijn er truukjes te bedenken.
BeantwoordenVerwijderenLastig, lastig, maar ik ben het met Izerina eens, doe het in plukjes. Het hoeft niet in een keer af.
BeantwoordenVerwijderen